 |
| In de modewereld draait alles om gekke outfits, toch? |
Desalniettemin had ik me voorgenomen om met een positieve ingesteldheid naar het Sydney Fashion Weekend te trekken. Zoals een echte fashionista had ik zelfs dagen op voorhand mijn outfit zorgvuldig klaargelegd. Hoewel mijn roze glitterbroek aanvankelijk als meest perfecte kledingstuk naar voren kwam, koos ik uiteindelijk toch voor mijn iets gewaagdigere, maar o zo fashionable fluoroze ballerinarokje. Kwestie van er niet uit te zien als een 6-jarig meisje dat er nog van droomt om ooit een echte prinses te worden, combineerde ik mijn schattige rokje met mijn ultrastoere jeanshemd, inclusief 'gevaarlijke' studs. Afwerken deed ik mijn outfit natuurlijk met mijn Perfect Pink Party Pumps (inderdaad, die glitterschoentjes met roze hak), juweeltjes en vers gelakte nageltjes. In de modewereld draait alles om gekke outfits, toch?
Wel... Niet dus in Australië, of toch niet in Sydney. Qua gekke kledingkeuze kwam ik namelijk met grote voorsprong als winnares uit de bus. Niet dat ze er mij iets van lieten merken, integendeel. Zoals ik intussen al van de Aussies gewoon ben, deden ze hun uiterste best om mij een zo goed mogelijk gevoel te geven. Complimentjes à la "what a lovely dress" en "oh, look at you, so sweet" vlogen in het rond. Al maakte ik mij hier meteen een reuzegrote bedenking bij: het ging namelijk niet om een dress, maar wel degelijk om een skirt met een topje, waardoor ik me nu afvraag of de Aussies eigenlijk wel het verschil kennen tussen een jurkje en een rok. Anderzijds zou de dress-opmerking kunnen betekenen dat ze mijn outfit niet goed hebben bestudeerd, wat dan weer het complimentje zou verklaren...Whatever, naast mijn outfit showen, heb ik op het Syndey Fashion Weekend natuurlijk nog een pak andere ultracoole activiteiten gedaan, te beginnen met... shoppen, shoppen, shoppen! Qua exclusieve designers was het (in mijn ogen) echt een paradijs. Vooral de juwelenstandjes konden me ontzettend hard bekoren. Al kan dit natuurlijk ook komen omdat ik in alle drukte gewoon veel te tam was om mijn energie te steken in het passen van broeken, pulls en schoenen. Een armbandje, ring of kettinkje is daarentegen een pak eenvoudiger, sneller en minder vermoeiend. Behalve op mentaal vlak dan, want met het ruime aanbod had ik serieus last van twijfelaanvallen. Al kwam hier dan weer een einde aan op het verlossende moment dat ik mijn meest perfecte ambandje ooit tegenkwam:
 |
| Bracelet by Majique / Ring: Meow Girl |
Gemaakt uit hard metaal is het sowieso bestendig tegen enkele rake ontmoetingen met de grond (wat in mijn geval nooit helemaal uitgesloten is, je weet wel...) Maar wat mijn nieuwste aanwinst (van Majique voor de geïnteresseerden) helemaal perfect maakt, is de tekst die hem siert: "Everything happens for a reason", wat de laatste maanden niet toevallig is uitgegroeid tot mijn favoriete quote. Mocht ik mijn eerste thesis immers meteen hebben afgewerkt, had ik geen vakantiewerk kunnen doen bij HLN, waardoor ik waarschijnlijk ook niet zou zijn gevraagd geweest door mijn collega om het team te versterken tijdens haar zwangerschapsverlof en waardoor ik uiteindelijk dus nooit in Sydney zou zijn beland. Komt daarbij nog eens kijken dat ik bij de productie van mijn 'nieuwe' thesis zo ontzettend veel bijgeleerd heb, zowel theoretisch als van mijzelf, dat ik ontzettend gelukkig ben met hoe alles is verlopen, hoe zwart ik het op sommige momenten ook allemaal heb gezien.
Maar nog even terug naar het Sydney Fashion Weekend. Zo heb ik ook nog het geluk gehad om op de eerste rij te ziten tijdens een levensechte catwalkshow. Echt fan van de kledij (o.a. van Watson X Watson, Talulah, Hussy, Christensen Copenhagen) was ik niet. Daarom heb ik me tijdens het event maar beziggehouden met het stiekem uitlachen van de jonge modellen die duidelijk nog heel hard moesten oefenen om hun hoge hakken-loopje te optimaliseren. Niet dat ik persoonlijk eleganter zou kunnen wandelen met 15 centimeter naaldhak onder mijn voeten, maar ik ben dan ook geen model. En voor zij die het stiekem al dachten, inderdaad, 'elegant' is sowieso een term die niet echt op mij van toepassing is, I know...
Ten slotte heb ik mijn tijd nog gevuld met übercoole fotoshoots, onder andere met het grootste bedrijf uit Sydney, the Photo Studio (hoe origineel kan je bedrijfsnaam zijn, zeg?). Achteraf werden mijn foto's dan gephotoshopt zodat mijn huid plots bijzonder glad oogde, mijn tanden extra wit en mijn haren alsof ik net van de kapper kwam. Maar ik kan niet ontkennen dat ik het stiekem eigenlijk super cool vond allemaal. Net voor ik naar huis wilde keren, hebben ze me zelfs op de cover van SHOP Magazine geplakt, wat er ontzettend echt uitzag (maar natuurlijk niet was). En last but not least, ik heb ook nog even kunnen 'shaken like a polaroid picture'. Hoewel mijn voeten ook daarvoor al op barsten stonden, werd het nu echt wel tijd om naar huis te keren, want inderdaad, zo geweldig zitten die Perfect Pink Party Pumps precies toch niet als je ze een hele dag rond je voeten moet hebben...Kwestie van jullie een beter beeld te geven van hoe het daar ongeveer aan toe ging, heb ik speciaal voor jullie natuurlijk heel wat kiekjes getrokken:
. 
 |
| Picture by The Photo Sudio |
 |
| Manicure by Sally Hansen |
 |
| Buit van de dag |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten