tag:blogger.com,1999:blog-113493488799868412023-11-16T17:21:02.707+01:00Ingelicious Scribbles"Be yourself. Everyone else is already taken" (Oscar Wilde)Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-28928907839481791392013-12-25T15:40:00.000+01:002013-12-25T15:53:31.085+01:00My big fat onesie reality<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQm_9wp3sbWPRx5QhQNSZRm7K06FTPMPYcRXQg9z0ds_AxegrZTyPsehuy6meAcy4yupgIXy_uK5UChneKEdpQ86nRvm5spYgQQ_gi9QOAZP8EVIhUzS4FNL0adx09fHK8OITzWfn0y70/s1600/onesie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQm_9wp3sbWPRx5QhQNSZRm7K06FTPMPYcRXQg9z0ds_AxegrZTyPsehuy6meAcy4yupgIXy_uK5UChneKEdpQ86nRvm5spYgQQ_gi9QOAZP8EVIhUzS4FNL0adx09fHK8OITzWfn0y70/s400/onesie.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Wat het verschil is tussen een marginale, paarse (!) pyjama van Chicken Run en een übercoole onesie vol koeienvlekken? Véél. Zoals dat ik mijn Kieke al veel te lang toesta te slapen in dat misbaksel terwijl ik al een half jaar aan het zagen ben om “please, please, 1 keertje maar” te mogen indommelen in mijn geliefde vlekkenpakje dat ik zowat in mijn eentje verantwoordelijk ben voor de beslissing om 6.000 nieuwe bomen te planten in Buggenhoutbos.</span><br />
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Gelukkig, o zo gelukkig, was het gisteren kerstavond: dé periode bij uitstek om subtiel misbruik te maken van de bijzondere toegeeflijkheid van onze geliefden. Aangezien ik mijn Kieke al zo ver had gekregen om mij te vergezellen naar de middernachtmis (*) schatte ik mijn kansen ontzettend ruim in om weldra de beste nacht van mijn leven tegemoet te gaan in mijn ultrazacht, bijzonder ruimzittend, oversexy koeienpakje. Met een licht geïrriteerde “komaan schat, meent ge dat nu echt?” dreigde het bijna mis te lopen, tot ik vol overtuiging vertelde hoe ik geen enkele andere mogelijkheid zag dan mij te verkleden als koe om zo mijn ultieme medeleven te betuigen aan die arme os en ezel die de rest van de nacht moesten doorbrengen in een ijskoude kerststal. (Note to self: meligheid werkt. Altijd.)</span><br />
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Weet je wat hatelijker is dan een lief dat je nooit gelijk geeft? Een lief dat toegeeflijk is op de verkeerde momenten. Voor wie net als ik overtuigd is (was dus) dat een animal onesie het meest comfy kledingstuk op aarde is: dat is niet, ik herhaal, NIET het geval! Eerst en vooral: dat dierenhoofd. Gebruik je het als kap, schrik je binnen het uur wakker met verstikkingsverschijnselen zodra je het aandurft je op je zij te draaien. Laat je het hangen, word je even goed binnen het uur wakker met een nek die zo stijf is als de stenen beeldjes in je kerststal. En hoe zalig je het ook mag vinden dat het pak lekker ruim zit aan je belly (en nog ietsje lager ook), wees maar zeker dat je in het midden van de nacht badend in het zweet wakker schiet door de afschuwelijke gedachte plots met kilo’s veloverschot te kampen.</span><br />
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Maar het allerergste is en blijft ongetwijfeld de morning after. Dringend pipi doen: vergeet het. Tegen de tijd dat je al die knoopjes hebt open gekregen, ben je zo zenuwachtig dat je van pure miserie steunend op vier poten achter een boom in de tuin kruipt. En naar die enthousiaste ochtendbegroeting van je hond – die jankend met zijn staart tussen zijn benen afstand neemt van zijn monstrueuze baasje – kan je ook al fluiten. Maar het meest afschuwelijke? Wakker worden met de lieftalligste woordjes ooit: “Goeiemorgen koei, tijd om gemolken te worden”. Hilarisch. Echt hilarisch. </span><br />
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Liefste Chicken Run, mocht het nog niet duidelijk zijn: je bent en blijft het enige misbaksel in onze slaapkamer.</span><br />
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: purple; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">(*) Omdat er niets zo geweldig is als meneer pastoor in het midden van de nacht naar het altaar te zien wandelen met een stenen babyjezus in zijn armen. En nog veel beter: de first true love van je favoriete girl friend voor de allereerste keer ontmoeten in een kerk. Jullie hebben mijn zegen, cutiepaajz!</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-4165517446878179372013-11-04T13:17:00.000+01:002013-11-04T13:40:55.924+01:00Oké, mijn ogen lusten dus geen chips<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ik weet niet of je je ooit al eens hebt afgevraagd of het mogelijk is om een kruimel van een lief, klein, schattig pickleschipje in je oog te krijgen? Wel, het antwoord is ja. En weet je, je hoeft er niet eens voor uit je zetel te komen. Zo lag ik zondagavond met de beentjes in de lucht te chillen in mijn veel te korte, harde en smalle sofa toen ik plots gigantisch veel zin kreeg in een heerlijk zakje chips. Aangezien ik niet de grootste fretzak van het gezin ben (wat een verrassing, <i>I know</i>), prijsde ik mij ontzettend gelukkig toen ik tussen de Leo's, Oreo's en vervallen Chokotofs nog een groengeel pakje Croky's aantrof. Niet mijn favoriete merk, maar bon, de kans dat mijn smaakpapillen, die nog maar net de strijd hadden verloren tegen veel te veel, overvettige frietjes, het verschil zouden merken, was even onbestaande als een verrassingsbezoekje van een roze olifant met een vuurspuwende draak op zijn rug. </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht7UpW1zBkgoKus55eaQXE8vgzLKSpY-Rhng_V5-g-0_lyepR58FqQ7VwiB2xOBNhiGIVuLg_0J2U80CBVHaajwnCipBBZwqjWmZoAreBJbv5q5b26DnahAajRjoBkl6bG6SZb9_PCaBg/s1600/IMG_0432.JPG" imageanchor="1"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht7UpW1zBkgoKus55eaQXE8vgzLKSpY-Rhng_V5-g-0_lyepR58FqQ7VwiB2xOBNhiGIVuLg_0J2U80CBVHaajwnCipBBZwqjWmZoAreBJbv5q5b26DnahAajRjoBkl6bG6SZb9_PCaBg/s320/IMG_0432.JPG" width="239" /></a></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Daar lag ik dan te genieten in mijn zetel, terwijl het ene chipje na het andere gretig zijn weg vond naar mijn kwijlende mond. <i>En plein public</i> houden we ons (meestal) in, maar eender wie die in complete isolatie pickleschips eet, geeft toe aan de onweerstaanbare drang om het kruidenlaagje er eerst met zijn tong af te likken om uiteindelijk het wak geworden chipje te laten smelten in zijn mond. Dankzij de ontspannen sfeer die onlosmakelijk verbonden is met een zondagse tv-avond, slaagde ik erin om de volle zes (!) chipjes op deze manier op te peuzelen, tot mijn geduld er samen met het gevoel in mijn tong vandoor ging en ik geen andere oplossing zag dan mijn tandjes uiteindelijk mee te betrekken in mijn vreetbui.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ik acht het nog altijd onmogelijk, maar precies op het moment dat ik vol overgave de grootste chip van het pakje in twee bijt, schiet een kruimel los om uiteindelijk recht in mijn oog te belanden. "Niets aan de hand", was de gedachte die ongeveer anderhalve seconde domineerde, tot de pickles binnendrongen in mijn oogbal en er een zeker plezier in vonden om mijn oogwit kleurrijker te maken dan mijn iris. Als ik dacht dat het ontsmetten van een schaafwonde de dichtste benadering was van het woord 'pikken', dan heb ik gisterenavond een soort kennis vergaard die ik liever nooit had opgedaan. En ik kon niet eens een schattige pleister van Poohbeer inzetten om de pijn te verzachten. Nee, liters water heb ik in mijn oogje moeten kappen om de concentratie aan pickles (en uiteindelijk ook aan uitgelopen mascara) te verminderen. En nu, een dag later, is mijn iris nog steeds jaloers op het bijzondere kleurenspektakel dat mijn oogwit onwaarschijnlijk aantrekkelijk maakt voor menselijke aandacht. Om nog maar te zwijgen over de blauwe plekken die ik heb opgelopen door halfblind naar de kraan te lopen.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">De belofte om nooit nog pickleschips te eten, heb ik na 23 minuten alweer verbroken. Wel blijf ik voortaan sabbelen tot mijn tong eraf valt, koop ik picklesvriendelijke mascara en ga ik nooit meer uitgestrekt in de zetel liggen terwijl ik chips eet (uiteraard blijft zitten aanvaardbaar). Tegelijk ben ik de Heer ontzettend dankbaar voor het gloednieuwe inzicht in mijn eigen lichaam: mijn ogen lusten geen chips. Of toch niet met pickles.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-81160255638984032822013-10-31T20:56:00.001+01:002013-10-31T22:51:08.507+01:00Vampier in pyjamavacht<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4IWuSJGq8aOqevttSD_CZzdU_Pc7fmUDhuKi_sHKKOXP0S_Ao4EkPKTwCh4lQKo7Og6JY0WiBEgyyTI4xqPbST5EvUs8jPLBV2vfGaY1XL8h5SthalhiD7QW5wS62nnJbaD8SdgI2XgM/s1600/vampier4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4IWuSJGq8aOqevttSD_CZzdU_Pc7fmUDhuKi_sHKKOXP0S_Ao4EkPKTwCh4lQKo7Og6JY0WiBEgyyTI4xqPbST5EvUs8jPLBV2vfGaY1XL8h5SthalhiD7QW5wS62nnJbaD8SdgI2XgM/s640/vampier4.jpg" width="436" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAePBLYTSVExn-RGN8POqPy7Dy19XH7UEPd81YgEFxqaU3iINSWsdLvIBeJYgk_3M6vN6i0w0jDx7mOZQdFofVEfBuSyf5GpHlqf4KMi6ZgnazwpNx99phrk1lmgmbkaAtzMxM8UWsjzU/s1600/vampier5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Wat ik zo geweldig vind aan Halloween? Hmm, dat is een moeilijke! Wat dacht je van euhm... niks?</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Pompoenen uitsnijden? Niet meer sinds de 11-jarige geniepige ik een poging ondernam om oma's pronkstuk der (soep)pompoenen een leuk gezichtje te geven en werd betrapt doordat mijn achterlijke aardappelmesje zo nodig vast moest komen te zitten in het vruchtvlees. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Gecrepeerde haren? No effing way dat ik 365 dagen per jaar (sorry, 'elke dag' klinkt gewoon zo <i>easy</i>) alle niet-werkende trucjes uit de kast haal om mijn van nature halfgecrepeerde haardos in toom te houden om dan die ene dag te moeten liegen over hoeveel moeite en tijd het mij toch heeft gekost om mijn anders zo makkelijk handelbare krullenbol voor een keer volledig los te laten gaan.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Oranjegekte? Zolang er geen schattige Hollanders in de buurt zijn en <b><span style="color: orange;">oranje </span></b>niet transformeert in<b><span style="color: orange;"> </span></b><b><span style="color: magenta;">roze</span></b>, is er geen gecrepeerd haartje op mijn hoofd dat er aan denkt om mijn oranje-afstotende lijf in een outfit des doods te wurmen.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Valse spinnen? Alsof wij vrouwen niet vanop kilometers afstand zien dat die achtpotige griezels zo fake zijn als de borsten van Nicki Minaj. Waarom we ons keelgat dan telkens opnieuw openzetten? Beleefdheid, heren, pure beleefdheid.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">En toch kon ik het niet laten om mijn met bloed besmeurde <i>vampire face</i> te bombarderen tot FB-profielfoto van de week. Alleen waren mijn bedoelingen misschien niet zo griezelig als verwacht. Tussen alle supersexy duckfacejes, oude kinderfoto's en lebberende koppeltjes door miste ik gewoon iets op mijn favoriete sociaalnetwerksite: een ode aan mijn meest geliefde outfit, de pyjama. Zoals mijn allerliefste brother beir, zussie en Kieke tot hun grote ergernis kunnen beamen, is er immers geen kledingstuk ter wereld waar ik de dagen liever in slijt dan mijn pyjama. Eenvoudig motiefje: check, <i>comfy </i>elastiekje rond de <i>belly</i>: dubbelcheck, makkelijk uitwasbaar voor eender welke drank- of eetvlekken: vijfenzeventigdubbelcheck. Uit vrees dat de wereld nog niet klaar is voor 'margi pinky in pyjamas', zag ik echter geen andere oplossing dan Halloween even te misbruiken door de bloedvlekken en vampieroogjes in te zetten als ultieme afleidingsmanoeuvre. Missie geslaagd, denken we dan. Maar euhm, we houden dat tussen ons, hé!</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-21039589272675907912013-10-31T11:54:00.000+01:002013-10-31T16:39:24.495+01:00Ieuw, jak, bah, hoe lelijk is dat?!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx5JFOiCMHSoaPN9pDrHAF42XMHoQhtSKke3PPInFGjp6NcvASg3eiGyIk1B8S3uyra-jm8UWKYofr7uuHDt_xaWwPXCMVbooVa8tQwzzbaKsFOiS3D0ulKg95Fyt-budBRjxbKmKp6L4/s1600/PicMonkey+Collage2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="341" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx5JFOiCMHSoaPN9pDrHAF42XMHoQhtSKke3PPInFGjp6NcvASg3eiGyIk1B8S3uyra-jm8UWKYofr7uuHDt_xaWwPXCMVbooVa8tQwzzbaKsFOiS3D0ulKg95Fyt-budBRjxbKmKp6L4/s400/PicMonkey+Collage2.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Is het omdat ik de jongste ben en mijn eerlijk verkregen titel van belangstellingzoekende aandachtshoer voor eeuwig en altijd wil voeren? Of doe ik het om mijn gebrek aan zelfvertrouwen te compenseren, om de focus subtiel te verleggen, mijlenver weg van mijn duizenden gebreken, tekortkomingen en onzekerheden? Nou, ik ben er nog niet helemaal uit. Feit is wel dat daar waar mijn overoprechte vrienden, welbespraakte kennissen of compleet onbekende vreemdelingen doorgaans denken: "WTF is dat nu weer?!", mijn hele lijf meestal siddert en beeft tot er maar één gedachte domineert: "OMG, ik-móét-dat-hebben. Nu!"</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Mijn Kieke mocht mij nog duizend keer zeggen dat, als ik die salopet dan toch zo nodig wilde aandoen, ik maar beter meteen wat onkruid kon gaan uittrekken: ik bleef het dragen en kocht mij nog een tweede exemplaar. En hoe vaak ik de vraag "hoeveel beesten heb je daarvoor afgeschoten?" nog mocht horen: mijn uitermate zachte, maar o zo fake berenvachtjasje bleef winters lang paraat staan om het bloed in mijn ijskoude lijf opnieuw harder te laten stromen. En of die vreemde vrouw aan het zondagse kippenkraam mijn ene anderskleurige nagel nu kinderachtig vond of niet: ik verdedigde het kleurenspektakel op mijn vingers met heel mijn hart en deed de volgende keer exact hetzelfde, maar dan nog een tikkeltje opvallender.</span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEienpQwb5oQFy2cbyC68ukQ-Eg9L3x9e6BqMReYfzdAiMf3dNufxOqhctg7aEi4Q389iIfFvLRQSWuWC0tbR-WLzmYjAvxaUtHibgqAljFNtvnEkcqA-89egXt4P0V0C04i3j2-P7_kniM/s1600/IMG_0262.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEienpQwb5oQFy2cbyC68ukQ-Eg9L3x9e6BqMReYfzdAiMf3dNufxOqhctg7aEi4Q389iIfFvLRQSWuWC0tbR-WLzmYjAvxaUtHibgqAljFNtvnEkcqA-89egXt4P0V0C04i3j2-P7_kniM/s200/IMG_0262.JPG" width="149" /></a><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">"Ieuw, jak, bah! Dat is echt lélijk, Inge!" Oh jawel, ook mijn fel geliefde, bling bling, übercoole handband (<i>hand bracelet</i> volgens de fashionista's) krijgt het dezer dagen hard te verduren. En pas op, ik begrijp dat ergens wel hoor. Zo is ie allesbehalve praktisch. Typen, schminken, eten, autorijden, het wordt hem allemaal nogal gauw te veel. Zelfs bewegingsloos op een stoel zitten zonder dat ie van mijn hand schuift, is een quasi onmogelijke opdracht. Komt daarbij nog eens kijken dat hij groenbruin uitslaat zodra mijn pollekes iets te hard zweten. En eerlijk, toen ik hem daar zo zag liggen in de juwelenwinkel (lees: <i>trashy </i>prullenshop), zag ik ook niet onmiddellijk de perfecte handlanger (ha-ha) in hem. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Maar OMG, zodra ik doorhad dat zijn nut ligt in het feit dat hij helemaal geen nut heeft, werd ie minstens zo onweerstaanbaar als een in ketchup gedipte <i>chicken nugget</i>. Als ik bovendien zie hoeveel warmte, gezelschap en genegenheid hij mijn immer verwaarloosde, naakte rechterhand schenkt, word ik overvallen met eenzelfde soort ontroering als de zeldzame keren dat ik een nylonkous aantrek zonder er met mijn ongevijlde nagels meteen een ladder in te trekken. En daarom heb ik besloten dat mijn lieve, hippe, nieuwste hebbeding mag blijven, hoeveel verwijten en subtiele uitlachpraktijken we samen ook nog moeten doorstaan. Parce que nous, c'est fort. Pour toujours et à jamais. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">[Oh ja, ik denk dat ie het inderdáad geweldig zou doen als boksijzer... Just saying, you know! ;P]</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-36381794583318024452013-10-16T20:51:00.001+02:002013-10-16T21:09:33.062+02:00Mijn drie kinnen en ik op fotoshoot<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Chocolade? Niet meer dan 100 gram per dag (tenzij de vervaldatum akelig dichtbij komt of mijn vetmestende zus een nieuwe lading overheerlijke pralines heeft gefabriceerd). Sport? Minstens drie keer per week (tenzij het toevallig begint te (mot)regenen als ik op het punt sta om te vertrekken of de kat net dan mijn sportschoenen heeft gebombardeerd tot favoriete speeltje). Ontschminken? Elke avond voor ik in mijn nestje kruip (tenzij ik zo moe ben dat ik eindig met tandpasta rond mijn ogen en ontschminker in mijn mond). En water? Minstens vijf flesjes per dag (tenzij ik zoveel chocolade heb gegeten ter compensatie van het eindeloze verdriet om de 'uitgestelde' sportsessie dat mijn maag me zelfs de puurheid van H2O ontzegt).</span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVI4C4MtLz_Sc7KhGVdXAfoR1u9hkxQPj5Dam-07xq64TSMEKBmOAEl3RUA4RPxzEOwN88vxiJJWlnL_aTqk4XCWo3EhOLpTIxmCnxW6zQmg_ZS3_VSHsEkMBAXoxJXr7Th7oxFR7cbpQ/s1600/pralines.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVI4C4MtLz_Sc7KhGVdXAfoR1u9hkxQPj5Dam-07xq64TSMEKBmOAEl3RUA4RPxzEOwN88vxiJJWlnL_aTqk4XCWo3EhOLpTIxmCnxW6zQmg_ZS3_VSHsEkMBAXoxJXr7Th7oxFR7cbpQ/s400/pralines.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Pralines net niet zo groot als de afschuwelijk gore puisten op mijn kin</span></span></i></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Zoals jullie kunnen lezen, m'n allerliefste lieverdjes, neem ik elke goede raad, elk levensreddende advies of elke tip, hoe miniem ook, om afschuwelijk gore puisten te voorkomen, voor de volle honderd procent au sérieux. En waarom? Compleet voor niks. Net op de dag dat ik eens geen marginale selfie moet maken om me een beetje fotomodel te voelen, maar professionele fotografen (*) staan te wachten (of toch eentje) om mijn in roze gehulde lijf op de gevoelige plaat vast te leggen... BAM: twee gigantische puisten onder mijn lip, groot genoeg om zelfs mijn net ontwaakte zelve even te doen twijfelen of ik de dag ervoor ook al drie kinnen had. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Uitpitsen? "Nee gij, mag je nooit doen!" En ze er met mijn samuraizwaard afsnijden is naar 't schijnt ook niet zo'n geweldig idee. Zat er natuurlijk niets anders meer op dan een hele stofwolk over mijn gezicht te laten razen, gecombineerd met een wonderbaarlijk laagje fond de teint, voldoende dik om mijn driedubbele kin weg te toveren, net niet dik genoeg om ook mijn ogen en neus geheel onzichtbaar te maken. Dan kom ik ter plaatse met in mijn onzekere hoofd het voorzichtige vermoeden dat ik er nu wel voldoende presentabel uitzie, jupla, stond de schminkster al met haar borsteltje te zwaaien om mijn gezicht nog wat extra bij te poederen. Mocht iemand zich ooit al hebben afgevraagd of zenuwen die verstopt liggen onder een schminklaag van minstens 20 centimeter nog steeds intact zijn, het juiste antwoord is "ja".</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Grote lefgozer als ik ben, durfde ik de foto's uiteindelijk (nog) niet zelf te bekijken, maar als ik de fotograaf mag geloven, zat er wel "iets bruikbaar" tussen. Als mijn driedubbele kin nog geen geldig argument was om mijn hoop te vestigen op een verantwoord gebruik van een beetje Photoshop links en rechts, deed zijn opmerking die hoop naar ongekende hoogtes reiken. Al was er ook bijzonder goed nieuws. Zo had ik de perfecte uitvlucht om mezelf die avond te trakteren op een vijfdubbele portie chocolade, door te spoelen met 87 liter warme chocomelk. Met de laag schmink die op mijn gezicht lag, moest ik mij de komende 65 dagen immers niet langer zorgen maken over het onverwachte bezoek van enkele schattige puistjes. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">------- </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">(*) No worries, cutie pies, mijn FB-pagina zal binnenkort niet volstaan met onherkenbare, overgeposeerde, duckfacekiekjes van mezelf. Wel werden de foto's genomen voor mijn gloednieuwe (!) job, waar ik jullie (hopelijk zo snel mogelijk) veel meer over vertel. Oew yeah, I'm excited!!</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-46065903927285611252013-10-12T13:41:00.002+02:002013-10-12T23:50:01.728+02:00"Dat ik zijn hart had gebroken", verweet hij mij<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Van alle ex-liefjes was hij ongetwijfeld diegene die ik het liefst nog eens tegen het lijf wilde lopen, uiteraard op een dag dat ik er toevallig adembenemend uitzag. Volgens het inschattingsvermogen van de 13-jarige ik, was hij immers de knapste jongen met wie ik ooit wat had gehad. Kwam daarbij nog eens het gigantisch grote voordeel dat wij nooit meer waren geweest dan onschuldige kampliefjes. En zoals we allemaal weten, zijn dergelijke babyrelaties hooguit te klasseren onder de noemer scharrels: geweldig tof om de 10 à 12 dagen vooruit te laten vliegen. Lang niet tof genoeg om plots deel te gaan uitmaken van je echte leven. Althans, zo dacht ik toch.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">En daar stond hij dan een tijdje geleden in de luchthaven, met zijn rug naar me toe, maar zo herkenbaar. Er zijn nu eenmaal van die kontjes die je nooit uit je geheugen krijgt, zelfs al zou je er moeite voor willen doen. Zeker niet wanneer de onweerstaanbaarheidsfactor in het proces naar meer mannelijkheid alleen maar is toegenomen. Hij was alleen, ik was alleen. Geen nieuwe liefjes dus die ongemakkelijk rondjes zouden beginnen draaien bij het aanhoren van onze afschuwelijk saaie, "dat waren toch nog eens tijden"-smalltalk. Ondanks mijn onflatterende maar o zo praktische vliegoutfit, warrige krullenkop en totaal onschattige slaapoogjes, stapte ik met een schijnbaar zelfzekere blik op hem af. "Hé jij, lang geleden!", opende ik clichégewijs, "Ken je me nog?" Hij lachte. "Alsof ik jou ooit kan vergeten", antwoordde hij met een nog groter cliché. Dat ging goed.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">En dan plots, geheel uit het niets, een monoloog over hoe ik als allereerste vrouw ooit zijn hart in duizend stukken heb gebroken, over hoe hij uren bij zijn mama heeft uitgehuild toen ik na het kamp alle contact verbrak en over hoe ik onze toekomst, die hij al helemaal had uitgestippeld, aan diggelen had geslagen. Geschrokken van zijn openbaring, was een ontwijkende "haha, doe toch eens normaal" het enige wat ik over mijn lippen kreeg. Hoe kon hij nu liefdesverdriet gehad hebben als de 13-jarige ik hem nog niet eens had toegestaan om zijn tong in mijn strot te rammen? Gelukkig wacht een vliegtuig nooit, wat me de perfecte uitvlucht gaf om me snel weer uit de voeten te maken.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Uiteraard bleef ons gesprek nog even nazinderen in mijn hoofd. Bijna zadelde ik me zelfs op met een enorm schuldgevoel, tot ik plots besefte dat mijn gevoelige kampliefje eigenlijk een ongelofelijk grote geluksvogel was. Amper 13 was hij toen hij al leerde dat gevoelens niet altijd wederzijds zijn, hoe graag je iemand ook ziet, of denkt te zien. Dat, ondanks je eigen goede en serieuze bedoelingen, geen enkele relatie per se eeuwig duurt. En dat je compleet machteloos bent zodra jouw 'grote liefde' plots geen zin meer heeft om met jou verder door het leven te stappen. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ik was 17 toen ik voor de eerste keer een liefje toestond om bij mij thuis 'naar de vissen te komen kijken', gewoon omdat ik voelde dat hij die ene was met wie ik de rest van mijn leven wilde delen. Vijf jaar later ga ik er nog altijd van uit dat onze relatie alles overleeft, zolang onze liefde maar sterk genoeg blijft. Dat er niemand op deze aardbol beter bij mij past dan hij en wij bijgevolg altijd samen zullen blijven. En dat onze toekomst, die de voorbije vijf jaar beetje bij beetje meer vorm kreeg in mijn hoofd, ook werkelijk zal plaatsvinden, maar dan nog duizend keer beter, mooier en romantischer.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">En als dat niet gebeurt? Dan zal ik waarschijnlijk hetzelfde doen als hij: uithuilen bij mijn mama. En ik zou wensen dat ik op een leeftijd was waarop ze me nog konden troosten met belachelijke smoesjes als "je bent nog veel te jong voor een serieuze relatie" en "er zijn nog genoeg vissen in de zee". En ik zou dat geloofd hebben. Toen toch.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-705882672755002402013-10-08T17:16:00.000+02:002013-10-08T17:19:34.067+02:00Op uitstap naar het pretpark: altijd een beetje lijden<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Kriebels in de buik: fantastisch, vettig eten: formitastisch, de helft van de dag tegen topsnelheid ondersteboven hangen: gigaformitastisch! Oh jawel, een daguitstapje naar het pretpark is altijd dolle pret. Na een afwezigheid van 10 jaar heb ik me vorige zomer dan ook voorgenomen om voortaan minstens een keer per jaar de rollercoasters te trotseren. Aangezien de oktobermaand alweer is aangebroken en alle voornemens er zijn om gerespecteerd te worden (op uitzondering van de dieetgerelateerde uiteraard), trok ik zondag met de allerhipste bende van 't land richting Walibi.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Uiteraard hebben we ons geweldig hard geamuseerd, maar veel belangrijker zijn de gigantisch interessante zaken die ik alweer heb bijgeleerd om mijn overlevingskansen in de toekomst (nog) groter te maken.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* <b>Te vermijden: euforische gelaatsuitdrukkingen </b>op het moment dat<b> </b>een jonge, mannelijke, niet onknappe pretparkverantwoordelijke voorovergebogen voor je staat, met zijn hand in de buurt van je kruis. Voor je 't weet worden ze vastgelegd op de gevoelige plaat en kan je een halfuur aan een stuk op alle mogelijke manieren proberen uit te leggen dat het ritje in de Dalton Terror jou <b>NIET </b>naar je hoogste punt heeft gebracht, figuurlijk dan.</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizlnBS-glyQ4ySUNUWlBWUTZEAL-lfZAppw2bsqr7rqof-UyAOMWEevxb8tt0XuxCHyGsAHpIwqjSF1SFUAek2yVgUaq2PBdnSJU2DA481gdmoYC4C0yT9Pypw7MPwaTwMOBxeXbahKog/s1600/walibi1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizlnBS-glyQ4ySUNUWlBWUTZEAL-lfZAppw2bsqr7rqof-UyAOMWEevxb8tt0XuxCHyGsAHpIwqjSF1SFUAek2yVgUaq2PBdnSJU2DA481gdmoYC4C0yT9Pypw7MPwaTwMOBxeXbahKog/s400/walibi1.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">*Kom je net uit LA en heb je daar een bezoekje gebracht aan de Universal Studios en genoten van de allernieuwste animatietechnieken? Ga dan <b>nooit</b>, maar dan ook <b>nooit </b>naar een <b>4D-fimpje</b> kijken in een Belgisch pretpark. Tenzij je net hebt gegeten natuurlijk en alles wat wil laten zakken. Een dutje doen valt dan weer af te raden, of je moet het opwindend vinden om te worden wakker gemaakt door een veel te harde waterstraal recht in je linkerneusgat...</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikLDcdcqJlwP8ffQwspxTCCAG0FR3NeTgdEEWYw_-_iGz5-JMencukOCrjkssPUypJECkjNI1d8ylw1IWrF0MUCyzQUzPiz2pcerlleACuL68gy3409pQKCS9Fn5XX503EWJneOlzVyHQ/s1600/4d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikLDcdcqJlwP8ffQwspxTCCAG0FR3NeTgdEEWYw_-_iGz5-JMencukOCrjkssPUypJECkjNI1d8ylw1IWrF0MUCyzQUzPiz2pcerlleACuL68gy3409pQKCS9Fn5XX503EWJneOlzVyHQ/s1600/4d.jpg" height="400" width="300" /> </a> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">*
Wie net als ik ongeveer de helft van een dagloon neertelt omdat hij/zij te stijf
is om over de hekken te klauteren, wil uiteraard van de eerste tot de
laatste minuut in het pretpark rondhangen. Afschuwelijk plan. Niet dat 8
uurtjes in rollercoasterland niet te overbruggen vallen. Nee, de
miserie begint daarna pas. Na een hele dag ondersteboven te hebben
gehangen met je darmen tot in je keel, wil je immers zo snel mogelijk
tot rust komen en in je bed duiken. Een onmogelijke opdracht. Zodra je
het waagt om nog maar één oog halfdicht te doen, vlieg je alweer tegen
topsnelheden door de ene scherpe bocht na de andere. Zo
goed je de mottigheid overdag de baas kon, zo hard zal je 's nachts
teruggepakt worden. En wees maar zeker dat in het donker alles erger
lijkt.</span></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG5H0tt9KetZJIkBr0FqYsz5MIdCVBvim0fkugViEyvWlsQcs1aRuHUPF7Mjk47_bLahe6LLo_1iQupccdV9lbynJ0xC-vU7gA8nSMV9xhe3OWQCBgT5GHWxhtF-AE8Go4g7U4d26QnOw/s1600/inge+walibi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG5H0tt9KetZJIkBr0FqYsz5MIdCVBvim0fkugViEyvWlsQcs1aRuHUPF7Mjk47_bLahe6LLo_1iQupccdV9lbynJ0xC-vU7gA8nSMV9xhe3OWQCBgT5GHWxhtF-AE8Go4g7U4d26QnOw/s1600/inge+walibi.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"> </span></span> </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Een vrije val van 77 meter, de verdrinkingsdood tegemoetzien in kramakkelige boomstammetjes of tegen 80 km/uur over enkele houten balkjes razen: hoe gekker, hoger, sneller en angstaanjagender de attracties, hoe harder we doorgaans genieten. Zolang deze vier elementen gecombineerd worden althans. Op 45 meter hoogte zo traag rondjes draaien dat zelfs een kraanwerker hoogtevrees zou krijgen in een verroest bakje, bengelend en krakend van de wind, voldoet hier dus niet aan. Kwestie van de schaamte nog een flinke boost te geven, delen ze dat reuzenrad nog onder bij de kinderattracties ook.<b> </b>Als ik één ding heb geleerd na mijn dagje Walibi is het wel dat ik geen kind meer ben. Zeker weten.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b> </b></span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJwULqZDWPWbN-Ll6_1eHtl2dyWRDj1vZ-gKuCbs5xpbVvWi3WgvYNW9aDZh5nHLE1RzaOuCkMZAIynmzUYSr9Ff9lJrT7uqb-AcLlOAemM3sjqpjwzO-RNIOUsR_oXpeffTt-D6NcIXQ/s1600/reuzenrad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJwULqZDWPWbN-Ll6_1eHtl2dyWRDj1vZ-gKuCbs5xpbVvWi3WgvYNW9aDZh5nHLE1RzaOuCkMZAIynmzUYSr9Ff9lJrT7uqb-AcLlOAemM3sjqpjwzO-RNIOUsR_oXpeffTt-D6NcIXQ/s1600/reuzenrad.jpg" height="400" width="300" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-82343893378378722212013-10-03T18:55:00.001+02:002013-10-03T19:22:34.267+02:00Talk dirty to me (en misschien trouwen we wel)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/RbtPXFlZlHg?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Was me dat even verslikken in mijn vanillepuddinkje toen ik de nieuwe van Jason Derulo gisterenavond op de radio hoorde. Na het nogal expliciete 'Dirty Talk' heeft Mister 'Ik brul graag mijn eigen naam in elke song' maar liefst 5.693 stappen overgeslagen door zijn liefje plots ten huwelijk te vragen in zijn gloednieuwe, (gigantisch melige) 'Marry Me'.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Sinds ik heb ontdekt dat fluiten geen zak helpt als je bang bent in het donker (Samson is een dikke leugenaar), besef ik dat je songteksten niet al te serieus mag nemen. Maar een vent met <i>lipstick stamps on his passport </i>die plots de romantische ziel gaat spelen met een geweldig huwelijksaanzoek... Nowp, ik zie het niet. Echt niet.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Het ligt ongetwijfeld volledig aan mezelf, maar zodra ik de woorden "Will you mary me?" uit de mond van Jason -Sixpack- Derulo hoorde vloeien, verplaatste ik mij even naar zijn grote dag, waar ik hem, oog in oog met liefje Jordin Sparks, vol overtuiging de volgende woorden hoorde uitspreken: "I, Jason Derulo (al zingend uiteraard), take you, Big Booty, to be my beloved wife". Zijn getuige kwam intussen een stapje dichter en neuriede zachtjes: "Your booty don't need explaining. All I really need to understand is: Will you talk dirty to me?" Hoe geloofwaardig kan een huwelijksceremonie eigenlijk nog worden?</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/zRCsZ5a3aCM?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ondanks mijn bekrompen visie over het bijzondere liefdespad van Jason Derulo, ben ik hem stiekem ontzettend dankbaar. Als de overgang van <i>dirty talk</i> naar een huwelijksaanzoek zo snel gebeurt, zit ik immers perfect op schema. Ik weet niet hoe dat bij avontuurlijke, gigahitsige, supersexy koppels zit, maar de pogingen tot een voorzichtig staaltje <i>dirty talk</i> monden bij mijn Kieke en ik vooral uit in eindeloze slappelachbuien. De kans dat hij de eerstkomende jaren op zijn knieën gaat, is volgens de wet van Derulo dus bijzonder klein. En maar goed ook. Welke jonge vrouw wil nu voor haar dertigste aangesproken worden met mevrouw? </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Bovendien bevestigt Derulo mijn eerdere vermoeden dat <i>dirty talk</i> niet is weggelegd voor koppels die al jaren lief en leed delen, maar dat het eerder een vorm van entertainment is voor passionele minnaars en eeuwige flirters. Of denk je dat het toeval is dat liefje Jordin Sparks wél de hoofdrol speelt in de 'Marry Me'-videoclip, terwijl ze in 'Talk Dirty' schaamteloos wordt vervangen door een horde overgeile, kontschuddende dames? Nein man! </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Uiteraard zullen er honderden avontuurlijke, gigahitsige, supersexy koppels klaarstaan om mij het tegendeel te bewijzen. Nou, ik geloof ze toch niet. Zelfbescherming noemen ze dat. En intussen blijven we onze<i> dirty skills</i> bijschaven. Voor je het weet, staat de grote drie er toch en voelen we die drang om in een witte jurk naar het altaar te stappen toch plots opborrelen. De eerste die het zal aandurven mij een mevrouw te noemen, mag zich nu al voorbereiden op een klap van mijn sjakos.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-15752686172253930952013-10-02T22:59:00.001+02:002013-10-02T22:59:18.201+02:00Quality time met de kettingzaag<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhnl9E6wb7m4W2ALGYZLwfxF0Prko5w1G8HP_BZUrhGn4swR8pxiiY2xzZDz5qOoKMvZ4IsqU5c4LCj4XyW6hICOxMp0-ngcWRq81jM81fR6oMizeIZwfC4MVlckr93aBLX40EhXNovA4/s1600/IMG_3307.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhnl9E6wb7m4W2ALGYZLwfxF0Prko5w1G8HP_BZUrhGn4swR8pxiiY2xzZDz5qOoKMvZ4IsqU5c4LCj4XyW6hICOxMp0-ngcWRq81jM81fR6oMizeIZwfC4MVlckr93aBLX40EhXNovA4/s400/IMG_3307.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Een thesis die maar niet afgeraakte, vier maanden Sydney, drie weekjes LA... Ik weet dat jullie bezorgd zijn en zo, maar voor zij die net als de tientallen voorgangers nog van plan zijn de o zo geweldig populaire vraag te stellen, hier alvast mijn antwoord: "Nee, ik heb mijn Kieke niet veel gezien de laatste tijd. Maar ja, ik ben bereid daaraan te werken. Beloofd. Echt waar." </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Met het goede voornemen op mijn handpalm geschreven (snelle vergeter, je weet wel), stuurde ik hem maandagmiddag een sms'je met de eenvoudige vraag: "Quality time?" Om hem een idee te geven van de activiteiten die ik in gedachten had, zette ik er nog een dikke, vette knipoog achter (en nee mams, het is niet wat je denkt). Ondanks die boot van een gsm, moet ik van mijn Kieke nooit snel een antwoord verwachten. Behalve maandag dan. Nog voor ik kon controleren of mijn berichtje al was afgeleverd, liep zijn respons al binnen: "Oké, kom maar af. En trek iets aan dat vuil mag worden..."</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMCBEU546cssYTVNh0FwbiHnehvCPCaaVGgggyjPRQZqOV2bLIJglRl0ra4trE0LD3yMj-6Q959-tQ_KYDngAZhRPmY9PrS3XqF7Xf9XlmXVdpf7GAHCdYdd2hXaw0zdEHFeJ0Lny5T3A/s1600/IMG_3316.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="279" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMCBEU546cssYTVNh0FwbiHnehvCPCaaVGgggyjPRQZqOV2bLIJglRl0ra4trE0LD3yMj-6Q959-tQ_KYDngAZhRPmY9PrS3XqF7Xf9XlmXVdpf7GAHCdYdd2hXaw0zdEHFeJ0Lny5T3A/s320/IMG_3316.JPG" width="229" /></a><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">"Hmm, interessant", dacht ik bij mezelf (nee mams, nog steeds niet wat je denkt) en ik repte me naar mijn kleerkast. <i>No way</i> dat ik één van mijn roze outfits zou laten besmeuren. Sportkledij daarentegen kan meestal wel tegen een stootje (en wordt op die manier ook eens gedragen). En zo werd de meest afschuwelijke, kakikleurige joggingbroek uit mijn kast genomineerd tot kledingstuk van de dag, of toch van de namiddag. In combinatie met een gratis reclameshirt en bruinachtige pull met stoere kap, zag ik er slechter uit dan de meeste celebrities zonder make-up. Maar bon, eens je vijf jaar samen bent, kijk je heel af en toe wel eens verder dan het uiterlijk. Omdat ik daar zelf geen snars van geloof, had ik voor de zekerheid toch wat cosmetica losgelaten op mijn gezicht.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">De nieuwsgierigheid moet gigantisch geweest zijn, want ik durfde het zowaar aan om tot in vierde (!) versnelling te schakelen tijdens de rit naar het grootste boerengat ter wereld . En daar trof ik hem dan aan, mijn Kieke, gehuld in een nog lelijkere outfit dan de mijne. Al was er iets heel anders dat mijn aandacht trok.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- Schaaat, waarom ligt er een kettingzaag in het gras?</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Ahaa, omdat wij gaan hout zagen!</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- Haha, tuurlijk... Wat gaan we nu doen?</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Ik zeg het toch: hout zagen.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- Meent gij da nu?!</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Jij wilde toch nieuwe dingen leren?</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- Ja, nuttige dingen. Niet iets wat je sowieso aan je vent kan doorspelen.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Vijf jaar geleden zou hij het nooit gedaan hebben, maar nu negeerde hij mijn gezaag (ha-ha-ha) compleet en hij stapte richting werktafel met ernaast een gigantische stapel houten balken die schreeuwden om in stukken gezaagd te worden. En daar stond ik dan, met mijn oor- en oogbeschermers in de hand, te wachten tot hij het bevrijdende "moppiiiieee" zou uitschreeuwen. Maar het bleef stil. "Shit, zeg", dacht ik bij mezelf, "'t is voor serieus deze keer." </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">[Nou, hij moet echt niet denken dat ik zijn slaafje ga spelen. Ik heb wel wat beters te doen... ...Hmm, ik kan precies niet direct iets bedenken. Maar toch: ik ga niet helpen! NIET zeg ik!*]</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">...</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">[Och, even helpen, is nu ook weer niet zó erg. En met een beetje geluk verbrand ik ondertussen nog wat calorieën.... Eigenlijk heeft samen klussen wel iets romantisch, niet? In een film zou het sowieso op een plezierige manier eindigen...]</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- I'm in, babe!</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Super! Geef mij die houten balken maar aan en stapel de gezaagde stukjes op elkaar.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- Kan ik nog de babykarweitjes uitvoeren ook. Geweldig! </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Zaag jij dan, hé. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Slechtste. Plan. Ooit. Niet alleen had ik geen flauw idee hoe ik dat ding aan de praat moest krijgen (waarom heeft een kettingzaag dan ook én een beveiliging én twee startknoppen?!), ik geraakte gewoon niet door die balk heen. Het beste dat ik eruit wist te halen, was een sneetje van amper twee centimeter dat bovendien nog eens verschikkelijk scheef zat. Alsof de afgang nog niet groot genoeg was, besloot de kettingzaag zich ook nog eens tegen mij te keren door plots opvallend veel rook te produceren.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">- Sech kip, wat zou je ervan denken om terug te wisselen?</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">* Strak plan.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">En ik hielp met een <i>big smile</i> verder. Blij om het bewijs dat ik absoluut niet kan zagen. Euforisch om het gevoel dat ik met niemand op deze aardbol mijn stommiteiten liever deel dan met mijn Kieke. Maar geen paniek, de volgende keer kies ík hoe we onze quality time invullen. En reken maar dat mijn overvolle, veel te rommelige kleerkast erbij betrokken zal worden.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWy0W5erg9XyTTn0KoEk-ZwgMiE8DaPS9TNJgSG5Yjgo3yYTLtHdBKKKZohTuT43_X5C8CqnNU0ZFXu_Kqms6AsJw1M6j-RafzmQHcZVWmTE7eikWj0uoef18JtcGZJichkYG2D7oks9E/s1600/IMG_3317.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWy0W5erg9XyTTn0KoEk-ZwgMiE8DaPS9TNJgSG5Yjgo3yYTLtHdBKKKZohTuT43_X5C8CqnNU0ZFXu_Kqms6AsJw1M6j-RafzmQHcZVWmTE7eikWj0uoef18JtcGZJichkYG2D7oks9E/s400/IMG_3317.JPG" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-52722036112276549402013-09-29T17:20:00.001+02:002013-09-29T17:55:26.407+02:00Van absolute droomvrouw naar ordinaire tafeldanseres in vijf sterren<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinFlLGQo3xGnDRowb5bX8ywg45FULA3P7XcjT72QL2k1ZyJhB9TtvZMyLVsotBfI4aG11RWDdjzWERkeSIWfewGmxFwaOtpuQpRpY6ym_7OvFT2IznU2XcUeiup7nE5haJpBaQurX2fEY/s1600/DSCN0434.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinFlLGQo3xGnDRowb5bX8ywg45FULA3P7XcjT72QL2k1ZyJhB9TtvZMyLVsotBfI4aG11RWDdjzWERkeSIWfewGmxFwaOtpuQpRpY6ym_7OvFT2IznU2XcUeiup7nE5haJpBaQurX2fEY/s400/DSCN0434.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">"Vriendelijk lachen en beleefd knikken." Met deze tactiek in mijn achterhoofd zou ik de Hollywood Boulevard in mijn eentje wel overleven tussen de tientallen opdringerige tourbusverkopers, in filmster verklede fooizoekers en <i>crazy Americans</i>. Niet dus. Nog geen minuut was ik het metrogat uit of er kwam al een superheld (ik weet niet eens dewelke) op me afgelopen met de vraag of ik met hem op de foto wilde. "Niet met mij, hoor", dacht ik bij mezelf. Ik bedankte vriendelijk voor het aanbod en stapte verder, apetrots op mijn eigen kordaatheid. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Zo fier als ik toen was op mezelf, zo hard schaamde ik me nog geen minuut later. Zoals het een echte superheld betaamt, ging ook deze immers door tot het bittere einde, uiteraard met een gewijzigde strategie. "Oh babe, you are so beautiful! I would die to go on a picture with you." Na een korte terugblik in mijn geheugen kwam ik tot de vaststelling dat er nog nooit een wildvreemde vent zo hard had gesmeekt om met mij op de foto te mogen. Kwam daar nog eens bij kijken dat ik me met de Walk of Fame onder mijn voeten stiekem wel een kleine diva voelde. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Gevolg? Nog voor ik het woord "okay" had gevormd, stond er al een Japanse vrouw met mijn fototoestel in haar handen. De superheld drong mijn intieme zone binnen en trok nog een tweede (deodorantloze) collega-held in mijn richting. Net voor de klik werd ik uiteraard herinnerd aan de verplichting om een gepaste fooi te geven. "Hoezo, fooi?! Hij wilde toch met míj op de foto?", jammerde mijn onschuldige zelve. "Jij naïeve trut!", schreeuwde de kritische ik terug. "Nou, ik zal toch een geweldig kiekje hebben", troostte ik mezelf. Maar nee, zelfs dat was me niet gegund. Aan te weinig oefening zal het niet gelegen hebben, maar toch was mijn foto leeg, om niet te zeggen totaal onbestaande. Wat al die Japanse toeristen doen met hun gigalenzen rond hun hals, is me sindsdien één groot raadsel.</span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWEWVza1l4HwnEVlvPpnay5Jl3C_spk9SQySopAtH6a51dIoJgQcU34pswVxzzKzezTYsyewyGnkrvX26iS6ZnGG7jFoyxvbDBEWeed9O-wMgGNuoDRbdYGmm6Y-bT6JzES7gU6JKhm6Q/s1600/DSCN0127.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWEWVza1l4HwnEVlvPpnay5Jl3C_spk9SQySopAtH6a51dIoJgQcU34pswVxzzKzezTYsyewyGnkrvX26iS6ZnGG7jFoyxvbDBEWeed9O-wMgGNuoDRbdYGmm6Y-bT6JzES7gU6JKhm6Q/s320/DSCN0127.JPG" width="260" /></a><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Volhouder als ik ben, volstond één slechte ervaring natuurlijk niet om mijn strategie plots overboord te gooien, dus bleef ik vriendelijk lachen en beleefd knikken. Alweer met succes (of juist niet), want amper vijftien meter verder werd ik alweer tegengehouden door een schattige versie van de Fresh Prince of Bel-Air. Minstens 30 centimeter kleiner dan Will Smith, maar met een glimlach waar mijn door de zon verhitte lijf niet aan kon weerstaan. "Please babe, let me take you to Vegas! Let's get married right away!", brulde hij me enthousiast toe. De kans dat ik ooit nog zo'n gigantisch romantisch en compleet onverwacht aanzoek krijg, is geheel uitgesloten. Ik kon mijn schaterlach dan ook niet bedwingen. Maar hoe graag ik ook een tussenstopje in Vegas wilde maken, voelde ik me toch genoodzaakt om te weigeren en ik wandelde met een zichtbaar geamuseerde blik verder. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Nog geen vijf sterren was ik opgeschoten of de Fresh Prince hield me alweer tegen. "Anyway...", begon hij. "Can you dance on a table? I still need some girls for this evening..." En toen wist ik het zeker: dit is Hollywood. Net op het moment dat je denkt het zotste nu wel te hebben meegemaakt, moet de eigenlijke gekheid nog losbarsten. "No, I'm sorry", stotterde ik, compleet verrast door zijn vraag. "But good luck!", bracht ik nog over mijn lippen en ik liep verder, diep teleurgesteld door mijn degradatie van absolute droomvrouw naar ordinaire tafeldanseres. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Eens thuis bevestigde ik mijn vermoeden: op tafels dansen is niet voor iedereen weggelegd, helaas.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-22819029220016993892013-06-16T13:03:00.000+02:002013-06-16T13:04:44.670+02:00Moekiiieee, ik wil een kangoeroe!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQLkRUs1M7HXC8bLzyFx3yq-HLWUaCQckGb2btQ170SOSM10qdDwFJEtLHyfj0t0lrvSkRpjsQn_ScgiC6DSh_1naA6ftC1byHb8XLC4uXn-7imdXuTTKyF6OkojmCQPxY-rMaktVEk4s/s1600/DSCN0391.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQLkRUs1M7HXC8bLzyFx3yq-HLWUaCQckGb2btQ170SOSM10qdDwFJEtLHyfj0t0lrvSkRpjsQn_ScgiC6DSh_1naA6ftC1byHb8XLC4uXn-7imdXuTTKyF6OkojmCQPxY-rMaktVEk4s/s400/DSCN0391.JPG" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Of het nu komt omdat ze zo onbereikbaar ver zijn of omdat Skippy onze hoofden helemaal zot heeft gemaakt toen we nog schattige, naïeve kindertje waren, ik weet het niet. Wat wel met duizend procent zekerheid kan gezegd worden is dat ie-de-reen gek is op kangoeroes en aanverwanten. Terwijl de ene dit op een subtiele manier duidelijk maakt, beginnen anderen kangoeroewijs in het rond te stuiteren zodra ze er eentje in het vizier krijgen. Het zal je weinig verbazen, maar ik behoor met elke vezel van mijn lijf tot de tweede groep, zo werd gisteren wel duidelijk tijdens mijn bezoekje aan het Featherdale Wildlife Park in Sydney.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Na 22 jaar wachten, is het gisteren immers eindelijk gebeurd: ik heb mijn allereerste kangoeroes gezien. Wie dacht dat ik in mijn normale doen al behoorlijk <i>freaky </i>uit de hoek kan komen, had me toen moeten bezig zien. De vreugde die deze beestjes in mij naar boven brachten toen ze vrolijk in het rond huppelden was zo magisch dat ik begon te lachen als een zesjarig meisje dat voor de eerste keer in haar leven op de paardenmolen mocht. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Alsof mijn dag alleen al bij het kijken naar deze lieverdjes nog niet geslaagd genoeg was, mocht ik de schattige kangoeroes en wallaby's ook nog aaien en eten geven. Dat laatste mag je heel letterlijk nemen. Met hun koddige snoetjes kwamen ze het hoopje grasachtige voederkorreltjes uit mijn hand eten. Kwestie van hun evenwicht niet te verliezen, lieten ze ondertussen hun zachte pootjes rusten op mijn handpalmen. Jeetje, ik smolt gewoon, niet normaal, on-be-schrij-fe-lijk! </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Met een euforisch gevoel dartelde ik op het einde van mijn bezoekje nog even rond in de souvenirshop. En precies dan, op het moment dat ik het helemaal niet meer verwachtte, vroeg een lieve meneer of ik zijn babykangoeroe even wilde vasthouden. Euh, du-huh! Net als bij een menselijk kindje, voelde ook deze kleine spruit zich behoorlijk hard aangetrokken tot mijn krullenbol. In plaats van kleine vingertjes waren het nu echter superzachte pootjes die op een wip vast kwamen te zitten in mijn haardos. In tegenstelling tot lichte ergernis, voelde ik nu echter een warme, liefdevolle gloed vanbinnen. Vandaar dat ik het nu zo ongeveer 99 procent zeker weet: mocht ik ooit terugkomen als dier, ben ik sowieso een mamakangoeroe met een kleine joey in mijn buidel!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Toen de gids even niet opkeek, heb ik nog geprobeerd de lieve baby te ontvoeren. Zonder succes, helaas. Nou, in mijn dromen zal ie zeker nog regelmatig opduiken, dat staat vast!</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZQV4RqMNC87h5MvZKz8heFcvNJyxWZaUiyRt-TEdthrw7VudluMhAfmns5OiMQnG7kfFsAZlgyRGuDIS6Q5U_4ZDv4tbvwPu-C5z9RTO7UPInYfGcrse_lRltvi9km68be_TiOZ80YDM/s1600/IMG_0722.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZQV4RqMNC87h5MvZKz8heFcvNJyxWZaUiyRt-TEdthrw7VudluMhAfmns5OiMQnG7kfFsAZlgyRGuDIS6Q5U_4ZDv4tbvwPu-C5z9RTO7UPInYfGcrse_lRltvi9km68be_TiOZ80YDM/s400/IMG_0722.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgchZb9U29hpr8ykPMU7dASM7xzXR0r1cJiEfhiBSaGi75QhoCNX_S7NTxxjea_9OqJ-uZX7xRNme_1gT7VY94ICQHZJr7eglcogT1RpkJjOf_oSupFyhUaD_2_GQvTYeW_QH22lSjZYNk/s1600/IMG_0733.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgchZb9U29hpr8ykPMU7dASM7xzXR0r1cJiEfhiBSaGi75QhoCNX_S7NTxxjea_9OqJ-uZX7xRNme_1gT7VY94ICQHZJr7eglcogT1RpkJjOf_oSupFyhUaD_2_GQvTYeW_QH22lSjZYNk/s400/IMG_0733.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh09tlL_9IdrErKsGBs8j5DiFuf3yciC-MGalXm1TBETp-XTAvRDp1m5bj1qkwyA_SD5r5k1dX7ahLtmSFTaj2ldrEK8tvTq2TDlidTuEdvjyVA8Mxzm9TCpNeE1v8VNof_24oE4XeAlWQ/s1600/IMG_0802.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh09tlL_9IdrErKsGBs8j5DiFuf3yciC-MGalXm1TBETp-XTAvRDp1m5bj1qkwyA_SD5r5k1dX7ahLtmSFTaj2ldrEK8tvTq2TDlidTuEdvjyVA8Mxzm9TCpNeE1v8VNof_24oE4XeAlWQ/s400/IMG_0802.JPG" width="300" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpK-8ODMtRwTcVXm-MUmXg8OHeDSlc5ONKjowbOHDq5SQ0vYTKQusRsXgBuqsNYFWHY8wrO-RQ2Csp5jvptcJTDqZmyogD7mWuT0mzlO4V71yBienMSrIjZth7cn90QP8hV_E1a6wGDYc/s1600/IMG_0799.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpK-8ODMtRwTcVXm-MUmXg8OHeDSlc5ONKjowbOHDq5SQ0vYTKQusRsXgBuqsNYFWHY8wrO-RQ2Csp5jvptcJTDqZmyogD7mWuT0mzlO4V71yBienMSrIjZth7cn90QP8hV_E1a6wGDYc/s400/IMG_0799.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWPdkCwi0_4EyJ9flUVNn-IkKZcQbhBmQ3MT16A0jQWi0mpyptdXyh5Ameo6WfFGy3CJjXh472EWDa1VcnFXlgarxqqI53NJeEevqS7lhlB5PmrNhbZmfm3velqzX81547X-nxJPG_jYg/s1600/IMG_0815.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWPdkCwi0_4EyJ9flUVNn-IkKZcQbhBmQ3MT16A0jQWi0mpyptdXyh5Ameo6WfFGy3CJjXh472EWDa1VcnFXlgarxqqI53NJeEevqS7lhlB5PmrNhbZmfm3velqzX81547X-nxJPG_jYg/s400/IMG_0815.JPG" width="288" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-79955762930956360382013-06-14T11:25:00.001+02:002013-06-14T11:38:56.792+02:00Er zijn zo van die zaterdagen...<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">...waarop je 's morgens wakker wordt en je geen flauw idee hebt met welke activiteiten je de dag nu weer zal vullen. Sinds ik hier helemaal in mijn eentje in de gigantisch grote maar o'zo geweldige wereldstad Sydney zit, durft de frequentie van dergelijke dagen wel eens toe te nemen. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Gelukkig kan je op zo'n momenten nog rekenen op de allerliefste Google-man. En zo besloot ik vorige zaterdag om mijn planning eens volledig te laten afhangen van wat het zoekresultaat 'Sydney Market' zou opleveren. Op basis daarvan trok ik richting Glebe waar blijkbaar elke zaterdag en zondag een vintagemarktje doorgaat. Bij mijn busoverstap aan het Sydney Central Station ontdekte ik echter een gigantisch grote, (voornamelijk Aziatische) binnenmarkt. Na wat geslenter </span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">en kleine aankoopjes, zette ik uiteindelijk koers verder richting Glebe. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">In tegenstelling tot de gebruikelijke flink opgetutte Aussies, liep ik daar een heel ander volkje tegen het lijf. Zoals ik op een vintagemarktje wel had kunnen vermoeden, wandelde ik voor ik het goed en wel besefte tussen de allercoolste hipsters. Even later waande ik me weer even helemaal terug in Valencia dankzij een korte eetpauze in een typisch Spaanse chocoladebar. Aan churros heb ik me niet gewaagd, maar dat heerlijke stukje brownie dat je hieronder op de foto kan zien, ging heel vlotjes naar binnen. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Om de dag kleurrijk af te ronden, ben ik nog even blijven hangen in the big city. Niet dat het er anders al niet ferm de moeite is, maar aangezien het Vivid lichtspektakel nog steeds aan de gang was, hing er net dat tikkeltje extra magie in de lucht. Voor wie er nog zou aan twijfelen: Sydney + Me = dikke liefde! </span></span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7ViAw4VwiCAfsyLH9fsu0hxMJ0v5-1eexODQW1GF_sy59tF37IkiigKyrrKSijMTUg0zjxpn5cXVmWUEvZO_nOgpfrThNlnppTN7pQEW23dlqEiXqrGQLJTWraRz2_hRdyQvAuDBgpd4/s1600/IMG_0474.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7ViAw4VwiCAfsyLH9fsu0hxMJ0v5-1eexODQW1GF_sy59tF37IkiigKyrrKSijMTUg0zjxpn5cXVmWUEvZO_nOgpfrThNlnppTN7pQEW23dlqEiXqrGQLJTWraRz2_hRdyQvAuDBgpd4/s400/IMG_0474.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Chocolate Saturday = héérlijk</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXWZk34twZ0zQJYG1Q6lnvK1hPPbQiAx8UK9Ex-SXMSTe5WWJBQ5fLToiAJzR5swDLA98fgfGpmCPpJYk8drhWStaGnTeoLA7gIAncIfCv4biNNTjEUoGs5NpDdIqO5P2k_1z37Rzidfs/s1600/IMG_0476.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXWZk34twZ0zQJYG1Q6lnvK1hPPbQiAx8UK9Ex-SXMSTe5WWJBQ5fLToiAJzR5swDLA98fgfGpmCPpJYk8drhWStaGnTeoLA7gIAncIfCv4biNNTjEUoGs5NpDdIqO5P2k_1z37Rzidfs/s400/IMG_0476.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFSG1f3FFMgQuUDnW5jfH3PMK0ApKQbJYgBQ3fwcH1c9IOy3jiJXuuusz4xWbM6MCA9wdNxtiAIhri-7cZ-Zq92uob-PUOyjo1-Yv-zdckfBmi1CvJLJmJgzFo9EBuAUj7qXbDVXbl-AY/s1600/IMG_0516.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz2lhLonfUJvRQa_njgJmej0S5oqtts4Mofrny8yyj1Fr5XasRjJiXFFat6_MTOCiF1NLFQqscI7Dr7QnQ6KvpcQcPZaShIRLSj6BHMaqYQQLouLcPQoUzKw5l5zdeGP59xwmdGAaw-40/s1600/IMG_0485.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz2lhLonfUJvRQa_njgJmej0S5oqtts4Mofrny8yyj1Fr5XasRjJiXFFat6_MTOCiF1NLFQqscI7Dr7QnQ6KvpcQcPZaShIRLSj6BHMaqYQQLouLcPQoUzKw5l5zdeGP59xwmdGAaw-40/s400/IMG_0485.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Vintage @ Glebe</span></span><b><span style="color: #741b47;"></span></b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj00ERNxJFBLYRcw9tUVWeZynOtGJTDcsQH8Cep8aGPrwUfoz0P1vrAzPC7JU0_o91rv3AQNKmaxjkq5R7YyLdSf_nIXhvPfxT-JF95Lv4mbIerQF9fstxBYRJloVjQOFtt0OW2vra1R8/s1600/IMG_0519.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj00ERNxJFBLYRcw9tUVWeZynOtGJTDcsQH8Cep8aGPrwUfoz0P1vrAzPC7JU0_o91rv3AQNKmaxjkq5R7YyLdSf_nIXhvPfxT-JF95Lv4mbIerQF9fstxBYRJloVjQOFtt0OW2vra1R8/s320/IMG_0519.JPG" width="241" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwWLVm56ht5dlVVhEDF061HUNPYDD6MxcwllpqFJDncRspM5IQlDVYhpyCE59WeaT7wKTEx0F1AaMROVliKfqrF3UfldU_Q7BYaa-vt69jbsO06q3f6erYU6BCkVxRnz4LmqNG_yAicg/s1600/IMG_0516.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwWLVm56ht5dlVVhEDF061HUNPYDD6MxcwllpqFJDncRspM5IQlDVYhpyCE59WeaT7wKTEx0F1AaMROVliKfqrF3UfldU_Q7BYaa-vt69jbsO06q3f6erYU6BCkVxRnz4LmqNG_yAicg/s320/IMG_0516.JPG" width="240" /></a></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw8hSerAKhOEY1vFMyb-RXoqFCyk9Ow8QetcHlkwE7hatQZMcQo5FwQqvcU06oBBX6XRoXCyZjXxbY21mqSVbdMuLAyEjmuHFsUN4cQHpr96tc2P8VkgiKdywxQfHZYrYSU9BZ4MGBpTg/s1600/IMG_0615.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw8hSerAKhOEY1vFMyb-RXoqFCyk9Ow8QetcHlkwE7hatQZMcQo5FwQqvcU06oBBX6XRoXCyZjXxbY21mqSVbdMuLAyEjmuHFsUN4cQHpr96tc2P8VkgiKdywxQfHZYrYSU9BZ4MGBpTg/s400/IMG_0615.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Omdat we onszelf hier soms even aan moeten herinneren...</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsSSLOdbZd8qQirz7hu38hRcMSFCcfSu2Ox_ZwzAdTXu-0r0wqEroy2NyTG6K1opTY6WDgF-xVh-eRFn7I1iWaOCNp9y7MqiTD4H5LdKW3Zc7XmlQYRiIl3fd2plNrZ6j2nxAnIATvO3o/s1600/IMG_0484.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsSSLOdbZd8qQirz7hu38hRcMSFCcfSu2Ox_ZwzAdTXu-0r0wqEroy2NyTG6K1opTY6WDgF-xVh-eRFn7I1iWaOCNp9y7MqiTD4H5LdKW3Zc7XmlQYRiIl3fd2plNrZ6j2nxAnIATvO3o/s400/IMG_0484.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9MPdmv4KRvIWp_7H80RyF7dI5U50sJN-hthkd1QL6W50U0BvclJqLXk1F9UvCyl9wcr7IkxQ4r2s9INrUYFPwnirlRCB5XOx5ZvSeql_5TPEfzQL2gOkHQavmahUlyT6UibbBg-7RwrQ/s1600/IMG_0492.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9MPdmv4KRvIWp_7H80RyF7dI5U50sJN-hthkd1QL6W50U0BvclJqLXk1F9UvCyl9wcr7IkxQ4r2s9INrUYFPwnirlRCB5XOx5ZvSeql_5TPEfzQL2gOkHQavmahUlyT6UibbBg-7RwrQ/s400/IMG_0492.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Vivid Sydney - Nou, je moet je stad ergens mee versieren...</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-KFf16jDBAfhRGUFgZ4rNUHvm6W7ePl7ozJCTFq6h8HXbpVJrWosVG9Rl2eRxdGjSW0DH3W2nFxoTRmv9EZnpOSDy3grW6TMlER9J90oeFyxJLFGUQshWd7D_OZv863PdRVDLqLV_M-s/s1600/IMG_0500.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-KFf16jDBAfhRGUFgZ4rNUHvm6W7ePl7ozJCTFq6h8HXbpVJrWosVG9Rl2eRxdGjSW0DH3W2nFxoTRmv9EZnpOSDy3grW6TMlER9J90oeFyxJLFGUQshWd7D_OZv863PdRVDLqLV_M-s/s320/IMG_0500.JPG" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitv3fvCHQQwT24SLJ3P6a42H7IAmtV9YNyEttOu8OTcMCFjuJQkSakuvussAGFOLXrdBNld7Cueb_s-hfdiuuw1Dzk3APZyHrQTP3QluUisk8TaR28Tpmpnlpprm5R79rEJ1_0lkDRWTk/s1600/IMG_0566.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitv3fvCHQQwT24SLJ3P6a42H7IAmtV9YNyEttOu8OTcMCFjuJQkSakuvussAGFOLXrdBNld7Cueb_s-hfdiuuw1Dzk3APZyHrQTP3QluUisk8TaR28Tpmpnlpprm5R79rEJ1_0lkDRWTk/s200/IMG_0566.JPG" width="145" /></a></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-89160503031035498362013-06-06T11:59:00.001+02:002013-06-06T12:19:12.107+02:00Euforie in de supermarkt<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSN4h654lxhaaKDZqIZF4ZRyyze0Dl8Vv94fnmanjidcd2432O3WlYEbMXjJoc9qMIZLIxXFQ8xrGI33mmDt5HLqlSWK89R3UHudx231Y4QI-X2ZxRmDQ8JdRdBz6EX5cfaqSPDnj0E1k/s1600/IMG_0473.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSN4h654lxhaaKDZqIZF4ZRyyze0Dl8Vv94fnmanjidcd2432O3WlYEbMXjJoc9qMIZLIxXFQ8xrGI33mmDt5HLqlSWK89R3UHudx231Y4QI-X2ZxRmDQ8JdRdBz6EX5cfaqSPDnj0E1k/s400/IMG_0473.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Jullie herinneren je misschien nog mijn blogbericht over die aangebrande kookpot nadat ik een maand geleden eens zelfgemaakte appelmoes probeerde te bereiden. Wel, die bevestiging van mijn complete onkunde op 'cuisinaal' vlak is totaal overbodig geweest Toen ik gisterenavond op mijn slakkengangetje en met mijn tong half op de grond ('k had net 1,5 uur gefitnest) door de supermarkt wandelde, stootte ik toch wel niet op een vooraf geprepareerde POT APPELMOES zeker?! Serieus - echt waar - zonder zeveren. Je kan niet geloven hoe euforisch ik de rest van mijn boodschappenlijstje heb afgewerkt.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Nou, ik weet dat je moet blijven oefenen, wil je iets bereiken in je leven (repeteren, repeteren, wie zijn best doet zal het leren - danku Samson), maar in dit geval gaat deze stelling niet op. Zo zullen de vele heerlijke potten appelmoes die ik hier nog zal binnenhalen mij niet alleen ontzettend veel (tevergeefse) moeite besparen, ik moet per pot ook amper 2 dollar neertellen. Wie ooit al eens in een Australische supermarkt heeft rondgelopen, weet dat dit bedrag ongeveer het allerlaagste van het laagste is wat je hier kan tegenkomen. Daarom heb ik beslist dat ik deze speling van het lot met open armen moet aanvaarden. Heel diep vanbinnen heb ik trouwens al zo'n vermoeden dat mijn kookpotten - die de laatste zes weken doodsangsten doorstonden - me eeuwig dankbaar zullen zijn...</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Rest me nog drie dingen te doen: de pot openkrijgen, aanvallen en - het allerbelangrijkste - genieten! </span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-79228822116449663472013-06-03T09:48:00.000+02:002013-06-03T09:56:09.445+02:00Inge + bruinen zonder zon = #FAILURE#<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUE41rgns89DjYufYQlfYFva69Xcastdv7Y6xvIFPf6hX-A0ItUdrZAwIq1y2OPzY8KdqgJpvTBgHPcqHOPTequKBcGu13IU4rzxofvDaV0J701S9Vkm5h-nzCzSRFEAzifGeOxBRaSkA/s1600/IMG_0465.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUE41rgns89DjYufYQlfYFva69Xcastdv7Y6xvIFPf6hX-A0ItUdrZAwIq1y2OPzY8KdqgJpvTBgHPcqHOPTequKBcGu13IU4rzxofvDaV0J701S9Vkm5h-nzCzSRFEAzifGeOxBRaSkA/s400/IMG_0465.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>Prachtige enkelovergang</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Hoewel het hier vrijdag een prachtige dag was met 'winterse' temperaturen tot 24 graden, moest ik me zaterdag met een hele hoop minder tevreden stellen. Toen het tot overmaat van ramp ook nog begon te regenen, kon ik niet anders dan een ultracoole indooractiviteit te bedenken. Ik zou mezelf bijvoorbeeld kunnen getrakteerd hebben op een <b>heerlijke, zelfgemaakte maaltijd</b>, al weten we allemaal dat dit met mijn beperkte kookkunsten letterlijk in het water zou vallen. Een <i>no-go</i> dus. Wel had ik een <b>filmpje </b>kunnen opleggen om ondertussen met mijn benen omhoog in de zetel te genieten van de rust. Maar aangezien ik al maanden geen film meer had bekeken, was de keuze zo groot dat ik werkelijk stress kreeg van erover na te denken.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Gelukkig is mijn inspiratie op dergelijke momenten voldoende groot om uiteindelijk toch het gepaste entertainment te vinden. En zo bedacht ik me plots dat mijn benen wel héél erg wit zijn. Mocht ik in België zijn, zou dit het minste van mijn zorgen zijn, aangezien ik ze daar toch lekker kan wegstoppen achter mijn lange broek. Maar sinds ik hier in Sydney zo sportief ben geworden en mijn melkflessen nogal hard afsteken ten opzichte van al die donkerbruine (graatmagere) stelten in de fitness, zag ik maar één oplossing voor ogen: <b>zelfbruiner</b>, <b>zelfbruiner en nog meer zelfbruiner</b>!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Schiet me nu niet meteen af voor deze ontzettend onnatuurlijke manier van 'bruinen', maar stel je even in mijn plaats. Met regen die als bakken uit de lucht viel, kon ik al niet rekenen op de zon. En het kankerverwekkende alternatief dat de veel te positieve naam 'zonnebank' meekreeg, is al zeker <i>not done</i>. Dus: een onschuldig laagje 'bruinen zonder zon' was nog zo'n slecht plan niet, toch?</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee waarom ik het hier zo goed zit te verdedigen, want het resultaat was een <b>complete mislukking</b>, een gigantisch fiasco, om maar niet te zeggen een <b>cosmetische ramp</b>. Niet op het eerste gezicht, nee hoor, toen zag het er helemaal geweldig uit. En precies op dat moment heb ik de grootste fout gemaakt die een cosmeticagebruiker ooit kan maken: geloof hechten aan de boodschap op de verpakking. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Voor een nóg beter resultaat kon ik immers beter "een tweede laagje aanbrengen". Gevolg? Benen die minstens 4 tinten bruiner zijn dan mijn armen. Wat er daarentegen wél op de verpakking had mogen staan, is dat je voorzichtig moet zijn met <b>vingerafdrukken </b>in de buurt van je enkels. Ik had er in elk geval een pak minder belachelijk uitgezien. Een kleine "vergeet alles niet goed uit te smeren"-boodschap had mijn benen bovendien kunnen besparen van die lelijke donkerbruine strepen die hen momenteel sieren en die de gelijkenis met een zebravelletje plots veel treffender maken dan ik zelf wil.</span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPZ8r5seduscNp1xe6kEGZ5JOr2HRYBcI5gdQfKW1tju2-Tz3OitMwur-T_gmsR9yz8AfdrfBU82YugqoLer7maqAdsdGDM8y9fTxRgqqeAa3T2ZaC-JzwpaANNf2gtMtXxUFNrFC8pVY/s1600/IMG_0470.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPZ8r5seduscNp1xe6kEGZ5JOr2HRYBcI5gdQfKW1tju2-Tz3OitMwur-T_gmsR9yz8AfdrfBU82YugqoLer7maqAdsdGDM8y9fTxRgqqeAa3T2ZaC-JzwpaANNf2gtMtXxUFNrFC8pVY/s400/IMG_0470.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>De grote schuldige</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Voor wie het zich nog afvraagt: nee, ik ga de gemene raad om "elke drie dagen een nieuw laagje aan te brengen" NIET opvolgen. Goed gelezen: NIET, NIET, NIET! Tot mijn benen hun melkkleurtje terughebben, voel ik me intussen genoodzaakt om de fitnesslessen in lange broek bij te wonen. Oh ja, het leven van een Kieke is hard, ontzettend hard.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-2132697242829982752013-05-31T11:44:00.001+02:002013-05-31T11:44:24.318+02:00Pyjamaparty in het washok<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeI_DjOxrasARpJsM67QEXOMF6kT7uBbZxDUIctdJg6BnxfFt_uJ4igg3xZD1FfiEDjDg3cxAyU81EL3PU4Bs_H5pxejmaxHwq1eANwrEY9JZ9wY30Pb2gFbS8m09Dzvq3EQayHRiB51w/s1600/pyjama+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeI_DjOxrasARpJsM67QEXOMF6kT7uBbZxDUIctdJg6BnxfFt_uJ4igg3xZD1FfiEDjDg3cxAyU81EL3PU4Bs_H5pxejmaxHwq1eANwrEY9JZ9wY30Pb2gFbS8m09Dzvq3EQayHRiB51w/s400/pyjama+3.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ik weet niet aan wat het ligt, maar er zijn zo van die dingen die alleen mij lijken te overkomen. Sla ik een praatje met een vreemde man op de bus, dan krijg ik een afscheidsknuffel waar ik bijna mijn bewustzijn van verlies. Probeer ik zo glamoureus als ik kan in 't stad rond te huppelen in mijn übercute, roze rokje, moet een oud vrouwtje me subtiel even waarschuwen dat alle passanten volop zicht hebben op mijn halfblote kont (rok in slip, you know...) En van in de verte een 'kennis' enthousiast toezwaaien probeer ik zelfs al niet meer, omdat de kans te groot is dat het uiteindelijk een totaal ander mens blijkt te zijn.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Met veel plezier (lees: met het schaamrood nog altijd op mijn wangen) mag ik u melden dat ik gisterenavond opnieuw zo'n 'hilarisch' moment heb meegemaakt. Met het weekend voor de deur, trakteerde ik mezelf op een extra lange douche gevolgd door een heerlijk tam avondje in de zetel. Net voor ik me wilde neerploffen, viel mijn frank echter dat mijn was nog steeds in de machine zat. Om schimmeltoestanden te vermijden, zat er niets anders op dan mijn luie kont nog even op te lichten en richting het washok op het gelijkvloers te trekken.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Niet zo bijzonder, hoor ik je al denken. Ware het niet dat ik me uiteraard al had geïnstalleerd in mijn ultracoole, roze pyjama. Met de gedachte dat ik nog nooit eerder een buurman of buurvrouw was tegengekomen in de buurt van het washok, durfde ik het er toch maar op te wagen. Nou ja, hoe groot is de kans eigenlijk? Wel, een pak groter dan ik me had voorgesteld...</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ik trok de deur nog maar achter me dicht en wie wandelt er doodleuk naar beneden? Meneer de Bovenbuurman. Met een verlegen "just gonna pick up some laundry" probeerde ik de situatie nog een beetje recht te trekken, maar aan zijn kikkersmoel te zien (uitpuilende ogen en een glimlach zo breed dat zijn mondhoeken tot aan zijn oren reikten), was het kwaad al lang geschied. Wel, die man zijn dag had ik in elk geval al meer dan goed gemaakt.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Gelukkig bereikte ik verder zonder verrassingen het washok. Mijn vertrouwen was dan ook voldoende groot om (met mijn propere wasmand) opnieuw richting het appartement te vertrekken. Het enige wat door mijn hoofd raasde was: lopen, niet achterom kijken en - in mijn geval het moeilijkste - zeker mijn wasmand niet laten vallen. En het zag er behoorlijk goed uit... voor de eerste drie seconden althans. Zodra ik mijn sleutel echter uit het sleutelgat trok om het washok netjes af te sluiten, werden mijn oren plots aangevallen door een schreeuwende "Hi sweety, how are you doing today?" En daar was buurman nummer twee, hoera! Nu mijn oren van het gebrul even buiten werking waren getreden, leken mijn ogen plots dubbel zo scherp. Hoewel ik deze functie bij mijn subtiele gluurmomenten naar surfende Aussies maar al te graag zou willen inzetten, was dit echt niet het moment. Écht NIET! </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Blijkbaar was ik gisterenavond namelijk niet de enige die te lui was om haar pyjama opnieuw om te ruilen voor een fatsoenlijke outfit. Want jawel, daar stond ie dan, mijn buurman, in zijn grijs-zwart, gestreepte pyjama, op amper 30 centimeter van mij vandaan. Mocht er op dat moment een muziekje zijn geweest à la 'Five, six, seven, eight' van Steps, had ik me precies gevoeld zoals op mijn pyjamaparty's vroeger. Aangezien het publiek iets anders was dan in mijn kindertijd, was niet plezier maar wel schaamte het gevoel dat domineerde. Of toch van mijn kant. Meneer de buurman liet het niet aan zijn hart komen. Ondanks mijn knalrode kop, nam hij zelfs uitgebreid zijn tijd om gezellig handjes te schudden en een 'koetjes & kalfjes'-gesprek aan te vatten. In al mijn verbijstering zal het u niet verbazen dat "well, have a good night, honey" het enige is wat ik heb opgevangen. Daarna ben ik zo snel ik kon naar boven gespurt, heb de deur achter mij dichtgetrokken en ben van de ganse avond niet meer uit mijn zetel geweest.</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-46775669395481821952013-05-27T08:13:00.000+02:002013-05-27T09:03:29.155+02:00Och ja, iemand moet het sukkeltje van de groep zijn...<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Wie dacht dat fitnesslessen alleen goed zijn om een sixpack te kweken en overtollig vet te verbranden, heeft het mis. Na drie weken zwoegen en zweten heb ik immers al een heleboel cruciale lessen getrokken uit mijn overactieve aanwezigheid tijdens de groepssessies. Belangrijk is wel om hierbij in je achterhoofd te houden dat ik hiervoor nooit eerder in mijn leven ooit een uur in de gymzaal heb gestaan... </span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSA8MmUpmUiCSZflYfKNSY348qGQDwT9ruppHZ2CWI3y7TJxRkKhRRBsrOnOwFQqq7anKSx7dMLGw2veBgJdipGzRT78vxUqgRW0tiPOWEZSDUSJ6j8670qm1Txz6TFxHW795I3EqamF0/s1600/DSCN0261.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSA8MmUpmUiCSZflYfKNSY348qGQDwT9ruppHZ2CWI3y7TJxRkKhRRBsrOnOwFQqq7anKSx7dMLGw2veBgJdipGzRT78vxUqgRW0tiPOWEZSDUSJ6j8670qm1Txz6TFxHW795I3EqamF0/s400/DSCN0261.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">PinkUpYourLife!</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">1. Beginnen met laagste gewicht = no go</span></span></b><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Mijn eerste fitnessles zal voor eeuwig en altijd in mijn geheugen gegrift staan als de meest gênante ooit. Aangezien ik me van uur had vergist voor de Zumbales (ondanks het overduidelijke schema) kon ik niet anders dan deelnemen aan de Body Pump-sessie. Voor zij die hier niet mee vertrouwd zijn, kort gezegd is het de bedoeling dat je op het ritme van de muziek superstoere baren met gewichtjes boven, achter en onder je hoofd zwiert. Belangrijk hierbij is dat je echter nooit met het laagste gewicht van start gaat. Zo verzocht de (ultra gespierde) leraar ons op een bepaald moment om bij de nieuwe oefening verder te gaan met de helft van de gewichten. Aangezien ik al met het laagste van het laagste bezig was (en zelfs daarbij al extreme pijnen voelde), kon ik enkel halveren door de gewichtjes te verwijderen en met een lege baar verder te werken. Gênant, inderdaad.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>2. Nog liever zonder water dan te laat</b></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Sinds mijn vijf maand durende verblijf in Valencia heb ik wonder boven wonder extreem veel moeite om ergens op tijd te komen. Gelukkig gaat het met mijn stiptheid hier in Sydney opnieuw de goede kant uit. Wanneer ik als laatste arriveer in de gym, kan ik immers alleen nog plaatsnemen voor het raam, waardoor alle ogen van de geïnteresseerde kijkers automatisch gericht staan op mijn sukkelende achterste. Aangezien ik gemiddeld per beweging ongeveer acht tienden van een seconde achterzit op de rest van de groep of drie op de vier keer de verkeerde richting uitloop, is het uiteraard van reuzegroot belang dat zo weinig mogelijk toeschouwers getuige zijn van mijn geklungel. Bijgevolg zit er niets anders op dan eenvoudigweg op tijd te komen.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>3. Rusten is voor watjes</b></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">"Hé, lady in the pink, there are no quitters in here", is wat je te horen krijgt als je met zware uitputtingsverschijnselen jezelf tien seconden rust gunt tijdens de overactieve Body Attack-les. Alosf het nog niet erg genoeg is dat de leraar speciaal voor jou tijd vrijmaakt om je eens flink te berispen, draaien intussen tientallen onvermoeibare Aussies zich naar je toe om je met beschuldigende ogen aan te kijken. Zelfs mocht ik hier van mijn stokje gaan, zouden ze volgens mij nog niet begrijpen waarom ik niet gewoon wat karakter toon en doorzet. En dat brengt me meteen bij het volgende puntje.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">4. Sugah honey</span></span></b><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Het heeft geen zin om stoer te doen of je gedrooomde lijntje als prioriteit te nemen, wil je overleven tijdens de lessen MOET je er gewoon voor zorgen dat je voldoende suikers binnenpakt. Hoewel ik ook in België mijn luie kont regelmatig verzette en (met momenten) voldoende bewoog, ben ik in vergelijking met de Aussies echt de minst sportieve persoon op aarde, wat zeg ik, in het universum. In een poging hun ritme aan te houden, heb ik al meermaals serieus wat <i>sterrekes </i>zien passeren. Aangezien je absoluut geen pauze mag nemen tijdens de les (zie puntje drie) ben ik momenteel in volle ontwikkeling van een methode die me toelaat om mijn suikerpeil super snel en ongezien tussen het sporten door op schema te houden. Tegen de tijd dat het zover is, laat ik je zeker iets weten.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>5. Nee, het gaat niét lekker!</b></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Denk nooit, maar dan ook nooit dat het goed gaat. Zodra deze belachelijke gedachte in je opkomt, zal het tij zich zo hard tegen je keren dat je niet meer weet van welke planeet je komt. Die ene domme fractie van een seconde dat ik ooit dacht in topvorm te zijn, werd het niveau immers zo fel de hoogte in gestuwd dat ik de rest van de avond noodgedwongen - met mijn tong uit mijn mond - in de zetel heb moeten doorbrengen.</span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-uaMMGZ4XBitMfFoAjgIqSdq99gV40Up5t1RswfVWhqJ0XT8_SxqspKRwfBRRHBRK1m3c1V59SJdlZGLngSciCVQPKt0q9TAictWhY-x_Jqtgk5UMV6CJqD8MqIZvXkymYW9M7nlkKFU/s1600/IMG_0392.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-uaMMGZ4XBitMfFoAjgIqSdq99gV40Up5t1RswfVWhqJ0XT8_SxqspKRwfBRRHBRK1m3c1V59SJdlZGLngSciCVQPKt0q9TAictWhY-x_Jqtgk5UMV6CJqD8MqIZvXkymYW9M7nlkKFU/s320/IMG_0392.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Time table</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Zoals jullie kunnen vaststellen, gaan die fitnesslessen mij hier extreem goed af (hoor dat sarcasme). Gelukkig zijn er ook nog voordelen verbonden aan mijn gesukkel. Uit pure compassie word ik immers altijd extra begeleid door een 'klasgenootje' dat mijn leed niet langer kan aanzien. Hierop ontstaat meestal een leuke babbel, waardoor ik toch tegemoetkom aan mijn dagelijkse (broodnodige) dosis menselijk contact. Waarvoor het sukkeltje van de groep zijn al niet goed is...</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP2xrvbmBE9VaD9YSpHXDOQZ6GUrpTJ43wuv92WqH6ChNllYYHr-ul-ARrb-qlBlQIATNECLTomEJwKKANRO25tVM6E8YSdCPiQOA0xUZWXcem93wlra5Wx8hnyJ7VJ7LMRt6MGJX4fzo/s1600/IMG_0390.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP2xrvbmBE9VaD9YSpHXDOQZ6GUrpTJ43wuv92WqH6ChNllYYHr-ul-ARrb-qlBlQIATNECLTomEJwKKANRO25tVM6E8YSdCPiQOA0xUZWXcem93wlra5Wx8hnyJ7VJ7LMRt6MGJX4fzo/s400/IMG_0390.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Omdat belonen ook bij grote kindjes zeer efficiënt is...</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-29534129576823511292013-05-21T13:36:00.001+02:002013-05-21T13:39:18.603+02:00Heb ik nu zonet vanuit Sydney een vliegticket naar LA geboekt? Oew yeah!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFPZggq_bauaLTuWO9UR4Xb_mHrgFuqdSpdqhr1IgERzeQLMBe8AD-yxlE7fSX54Vse2hxB2DlVF6bYL5NPdg4qjt-CIKWTwEOm6jHuhSVjHCkv-eKOpiTvUfFVKqve_ixD0OknR5U_AE/s1600/hollywood.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFPZggq_bauaLTuWO9UR4Xb_mHrgFuqdSpdqhr1IgERzeQLMBe8AD-yxlE7fSX54Vse2hxB2DlVF6bYL5NPdg4qjt-CIKWTwEOm6jHuhSVjHCkv-eKOpiTvUfFVKqve_ixD0OknR5U_AE/s400/hollywood.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Mocht ik vijftig jaar ouder zijn, zouden ze gegarandeerd de termen 'oud zot' op mij plakken. Voorlopig zullen we 't echter moeten houden op 't '<b>zot jong</b>', waaaaaant... *tromgeroffel* .... ik heb zonet een ticket geboekt naar <b>LOS ANGELES</b>, oew yeah!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Voor zij die nu al vrezen dat ik ons Belgenlandje opnieuw enkele maanden in de steek zal laten, <i>no worries</i>, 't is maar voor twintig dagen (concreet van 2 tot 22 september). Net zoals ik nu in Sydney zit, zal er dan immers een mega, ultra, gigafijn HLN'ertje vanuit LA werken, waardoor ik geen overnachtingen hoef te betalen. Een dikke, vette <b>win-win</b> dus!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Hoewel ik nu al reuzehard uitkijk naar mijn <i>pinky </i>doortocht op de Hollywood <i>Walk of Fame</i> en 'n übercool uitje naar Las Vegas, ga ik in tussentijd gewoon nog even heel hard genieten van SYDNEY. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">I keep you posted, honeybees!</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">-X-</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-7484782829777194012013-05-20T08:50:00.000+02:002013-05-20T08:55:02.771+02:00Catfights, hysterisch gekrijs en übercoole fotoshoots @ Sydney Fashion Weekend<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmWwREZf10HDt096GEMFv5RS-i_GZI7ml3O38AQOrsxm3qG7FMeKlUCH4veIsG4NMT7GhDnS3ydwZgdfJmG_JGK4gqugjOtaBekWwnUiohprPGbPAroM3pl8zn0eu0i4jqDjUXc5YpOC8/s1600/PicMonkey+Collage.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmWwREZf10HDt096GEMFv5RS-i_GZI7ml3O38AQOrsxm3qG7FMeKlUCH4veIsG4NMT7GhDnS3ydwZgdfJmG_JGK4gqugjOtaBekWwnUiohprPGbPAroM3pl8zn0eu0i4jqDjUXc5YpOC8/s400/PicMonkey+Collage.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>In de modewereld draait alles om gekke outfits, toch?</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ooit al eens het geluk gehad om aanwezig te zijn op een gigantisch mode-event? Wel, tot voor zaterdag, ik niet. En ik moet toegeven dat ik perfect begrijp waarom ik het zo lang heb uitgesteld. Alles wat je verwacht te zien (van ultra skinny modellen tot catfights over "ik had die jurk het eerst gezien" en hysterisch gekrijs à la "OMG, are you really wearing Jimmy Choo's? No way!") gebeurt namelijk ook in het echt. Serieus. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Desalniettemin had ik me voorgenomen om met een positieve ingesteldheid naar het <b>Sydney Fashion Weekend</b> te trekken. Zoals een echte <i>fashionista </i>had ik zelfs dagen op voorhand mijn outfit zorgvuldig klaargelegd. Hoewel mijn roze glitterbroek aanvankelijk als meest perfecte kledingstuk naar voren kwam, koos ik uiteindelijk toch voor mijn iets gewaagdigere, maar o zo fashionable <b>fluoroze ballerinarokje</b>. Kwestie van er niet uit te zien als een 6-jarig meisje dat er nog van droomt om ooit een echte prinses te worden, combineerde ik mijn schattige rokje met mijn ultrastoere jeanshemd, inclusief 'gevaarlijke' studs. Afwerken deed ik mijn outfit natuurlijk met mijn <b>Perfect Pink Party Pumps</b> (inderdaad, die glitterschoentjes met roze hak), juweeltjes en vers gelakte nageltjes. In de modewereld draait alles om gekke outfits, toch? </span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtmRpg-6rxtcMKjC5tbdHNPjyOg1j526EuKpDF0DBVi-C5XkExx9qLfwA3yeXj6Ufg1CQ-uF5jhKI2g8-9N7KUEUhW-NmcPGqzmTgoNCT0EOxBcS1vBiT3aqzCKujqU2r4yCLGQTFQG-o/s1600/DSCN0181.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtmRpg-6rxtcMKjC5tbdHNPjyOg1j526EuKpDF0DBVi-C5XkExx9qLfwA3yeXj6Ufg1CQ-uF5jhKI2g8-9N7KUEUhW-NmcPGqzmTgoNCT0EOxBcS1vBiT3aqzCKujqU2r4yCLGQTFQG-o/s320/DSCN0181.JPG" width="224" /></a><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Wel... Niet dus in Australië, of toch niet in Sydney. Qua gekke kledingkeuze kwam ik namelijk met grote voorsprong als winnares uit de bus. Niet dat ze er mij iets van lieten merken, integendeel. Zoals ik intussen al van de Aussies gewoon ben, deden ze hun uiterste best om mij een zo goed mogelijk gevoel te geven. Complimentjes à la "what a lovely dress" en "oh, look at you, so sweet" vlogen in het rond. Al maakte ik mij hier meteen een reuzegrote bedenking bij: het ging namelijk niet om een dress, maar wel degelijk om een skirt met een topje, waardoor ik me nu afvraag of de Aussies eigenlijk wel het verschil kennen tussen een jurkje en een rok. Anderzijds zou de dress-opmerking kunnen betekenen dat ze mijn outfit niet goed hebben bestudeerd, wat dan weer het complimentje zou verklaren...</span></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Whatever, naast mijn outfit showen, heb ik op het Syndey Fashion Weekend natuurlijk nog een pak andere ultracoole activiteiten gedaan, te beginnen met... shoppen, shoppen, shoppen! Qua exclusieve designers was het (in mijn ogen) echt een paradijs. Vooral de <b>juwelenstandjes </b>konden me ontzettend hard bekoren. Al kan dit natuurlijk ook komen omdat ik in alle drukte gewoon veel te tam was om mijn energie te steken in het passen van broeken, pulls en schoenen. Een armbandje, ring of kettinkje is daarentegen een pak eenvoudiger, sneller en minder vermoeiend. Behalve op mentaal vlak dan, want met het ruime aanbod had ik serieus last van twijfelaanvallen. Al kwam hier dan weer een einde aan op het verlossende moment dat ik mijn <b>meest perfecte ambandje ooit</b> tegenkwam:</span></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-TpCiwmHr4znoSmBEXSRHYfMa0RAaUutxOGtvsemKfFNxa6_P5lXU6TNnXgrtrK0iHg_vR0URlybCmRyFHP11gjsZhdDddq7_OacJ5J4AThVPgkCSBIc71zG8Dtn8ELWJNwZTxwYuvPk/s1600/IMG_0286.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-TpCiwmHr4znoSmBEXSRHYfMa0RAaUutxOGtvsemKfFNxa6_P5lXU6TNnXgrtrK0iHg_vR0URlybCmRyFHP11gjsZhdDddq7_OacJ5J4AThVPgkCSBIc71zG8Dtn8ELWJNwZTxwYuvPk/s400/IMG_0286.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>Bracelet by Majique / Ring: Meow Girl</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Gemaakt uit hard metaal is het sowieso bestendig tegen enkele rake ontmoetingen met de grond (wat in mijn geval nooit helemaal uitgesloten is, je weet wel...) Maar wat mijn nieuwste aanwinst (van <i>Majique </i>voor de geïnteresseerden) helemaal perfect maakt, is de tekst die hem siert: "Everything happens for a reason", wat de laatste maanden niet toevallig is uitgegroeid tot mijn favoriete quote. Mocht ik mijn eerste thesis immers meteen hebben afgewerkt, had ik geen vakantiewerk kunnen doen bij HLN, waardoor ik waarschijnlijk ook niet zou zijn gevraagd geweest door mijn collega om het team te versterken tijdens haar zwangerschapsverlof en waardoor ik uiteindelijk dus nooit in Sydney zou zijn beland. Komt daarbij nog eens kijken dat ik bij de productie van mijn 'nieuwe' thesis zo ontzettend veel bijgeleerd heb, zowel </span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">theoretisch als van mijzelf, dat ik ontzettend gelukkig ben met hoe alles is verlopen, hoe zwart ik het op sommige momenten ook allemaal heb gezien.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Maar nog even terug naar het Sydney Fashion Weekend. Zo heb ik ook nog het geluk gehad om op de eerste rij te ziten tijdens een <b>levensechte catwalkshow</b>. Echt fan van de kledij (o.a. van Watson X Watson, Talulah, Hussy, Christensen Copenhagen) was ik niet. Daarom heb ik me tijdens het event maar beziggehouden met het stiekem uitlachen van de jonge modellen die duidelijk nog heel hard moesten oefenen om hun <b>hoge hakken-loopje</b> te optimaliseren. Niet dat ik persoonlijk eleganter zou kunnen wandelen met 15 centimeter naaldhak onder mijn voeten, maar ik ben dan ook geen model. En voor zij die het stiekem al dachten, inderdaad, 'elegant' is sowieso een term die niet echt op mij van toepassing is, I know... </span></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia9de_cc1SMHDM0br4-p-BC_ilMt1SsDtL-udgWyD8c2x8Q_TMtoTCMsoXR6XD22H2WXh-fbXjs8vkpY05uy-9tGrqi0zIlelJo0wt3LJIyu7HY1kdq-bOsRtGj3LYJt92JiRSOGo4jng/s1600/IMG_0372.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia9de_cc1SMHDM0br4-p-BC_ilMt1SsDtL-udgWyD8c2x8Q_TMtoTCMsoXR6XD22H2WXh-fbXjs8vkpY05uy-9tGrqi0zIlelJo0wt3LJIyu7HY1kdq-bOsRtGj3LYJt92JiRSOGo4jng/s320/IMG_0372.JPG" width="240" /></a><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Ten slotte heb ik mijn tijd nog gevuld met<b> übercoole fotoshoots</b>, onder andere met het grootste bedrijf uit Sydney, the Photo Studio (hoe origineel kan je bedrijfsnaam zijn, zeg?). Achteraf werden mijn foto's dan gephotoshopt zodat mijn huid plots bijzonder glad oogde, mijn tanden extra wit en mijn haren alsof ik net van de kapper kwam. Maar ik kan niet ontkennen dat ik het stiekem eigenlijk super cool vond allemaal. Net voor ik naar huis wilde keren, hebben ze me zelfs op de cover van SHOP Magazine geplakt, wat er ontzettend echt uitzag (maar natuurlijk niet was). En last but not least, ik heb ook nog even kunnen 'shaken like a polaroid picture'. Hoewel mijn voeten ook daarvoor al op barsten stonden, werd het nu echt wel tijd om naar huis te keren, want inderdaad, zo geweldig zitten die <b>Perfect Pink Party Pumps</b> precies toch niet als je ze een hele dag rond je voeten moet hebben...</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Kwestie van jullie een beter beeld te geven van hoe het daar ongeveer aan toe ging, heb ik speciaal voor jullie natuurlijk heel wat kiekjes getrokken:</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzjzjZtGGjk-0y0Ik1wnNh8kc2fgrkHCpA4XX1IfPH8a-iiPCxnqtmwSUSQwhaukAphprFxTLs0Q-UF-iLd5YR2jM0ip1GU-K9wYOf_mubNFMCGb9U5Nk92Tt9H4O5hAAJ7TMGIQdpnz8/s1600/IMG_0258.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzjzjZtGGjk-0y0Ik1wnNh8kc2fgrkHCpA4XX1IfPH8a-iiPCxnqtmwSUSQwhaukAphprFxTLs0Q-UF-iLd5YR2jM0ip1GU-K9wYOf_mubNFMCGb9U5Nk92Tt9H4O5hAAJ7TMGIQdpnz8/s400/IMG_0258.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyiQJcJcKjsgbD6Qc6yX-pdu8xnRh415GLo9htbsb16wroSAL4V7QsXNcZ5FBqRLerCVdYtaFZ1nZ4ZZ5nJY_f2JYsEFJuUERUXwOohs12orjuLRuinfWBimuPgRdxGcY_dNlhOfdJoss/s1600/DSCN0180.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyiQJcJcKjsgbD6Qc6yX-pdu8xnRh415GLo9htbsb16wroSAL4V7QsXNcZ5FBqRLerCVdYtaFZ1nZ4ZZ5nJY_f2JYsEFJuUERUXwOohs12orjuLRuinfWBimuPgRdxGcY_dNlhOfdJoss/s400/DSCN0180.JPG" width="400" /></a> . <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTPGEouV5CN095Ukr7ZAtsbrYFFJocOTCJ_sGGZAezHUhSo0HfOpdpG4jFECRDCxpU6vYPD2lY_laeYwzUWRQ15uoVNT7AV4dDjOYC7crwgij3oCvOlZZ5hyphenhyphenbYxlRADZDnrwJ_rBbIeYs/s1600/IMG_0255.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTPGEouV5CN095Ukr7ZAtsbrYFFJocOTCJ_sGGZAezHUhSo0HfOpdpG4jFECRDCxpU6vYPD2lY_laeYwzUWRQ15uoVNT7AV4dDjOYC7crwgij3oCvOlZZ5hyphenhyphenbYxlRADZDnrwJ_rBbIeYs/s400/IMG_0255.JPG" width="400" /></a></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx4LhIxswruu9Fb-DfcIytziUTnqG9gVazhSIriHJOSPcJmAEMjuS213g9uL5_KowxrmblMr1XZ6pg6oSAM1Sz1QlNV0xkU-t7m5rCUDLH3bOMU_-8d-4r5B9jbdqYMui3E7_gxuoj398/s1600/IMG_0262.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx4LhIxswruu9Fb-DfcIytziUTnqG9gVazhSIriHJOSPcJmAEMjuS213g9uL5_KowxrmblMr1XZ6pg6oSAM1Sz1QlNV0xkU-t7m5rCUDLH3bOMU_-8d-4r5B9jbdqYMui3E7_gxuoj398/s400/IMG_0262.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Picture by The Photo Sudio</span></span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC5brI_deHst8aqmBfseOOTWEKNeJC8Pp8eZT4O9YBi3VXAgQtHvbs6YfkcgGE0h-TMaifYP-R5H0JY3srUNpgubUViRTI9oR4y6dNzILMQ7XdrTsDQPLtbMEKXs2xhxU8Jok4fsHoIco/s1600/IMG_0260.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC5brI_deHst8aqmBfseOOTWEKNeJC8Pp8eZT4O9YBi3VXAgQtHvbs6YfkcgGE0h-TMaifYP-R5H0JY3srUNpgubUViRTI9oR4y6dNzILMQ7XdrTsDQPLtbMEKXs2xhxU8Jok4fsHoIco/s400/IMG_0260.JPG" width="400" /></a></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisiVDuNMByYLESNa1eNw9TBELon8QnWQAEuf5OvTF7jY3C9Mkj1TPFjEvACURna1N5p4N5KfQZ364pedKNkzgc8wVctPqF3Wk43D2VSymfOXdrtR3W6K0xgLHRFnA0TDQi2ZWeKATVrJw/s1600/IMG_0290.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisiVDuNMByYLESNa1eNw9TBELon8QnWQAEuf5OvTF7jY3C9Mkj1TPFjEvACURna1N5p4N5KfQZ364pedKNkzgc8wVctPqF3Wk43D2VSymfOXdrtR3W6K0xgLHRFnA0TDQi2ZWeKATVrJw/s400/IMG_0290.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b><span style="color: #741b47;">Manicure by Sally Hansen</span></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiliC6FMhOK5D6pHVQjdVAC7rT2T8YV5_MV56dtxhjncmF7TzFjSwooIoFwHmyErWkzskZajrVIwvrQQQdQpecEGxSyEoyCJpeq-UT5gvOGeHzXpqonqtDGOCXjsYXHlcpJvKJe3jCeetk/s1600/IMG_0383.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiliC6FMhOK5D6pHVQjdVAC7rT2T8YV5_MV56dtxhjncmF7TzFjSwooIoFwHmyErWkzskZajrVIwvrQQQdQpecEGxSyEoyCJpeq-UT5gvOGeHzXpqonqtDGOCXjsYXHlcpJvKJe3jCeetk/s400/IMG_0383.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>Buit van de dag</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-64356215355273419542013-05-17T13:46:00.000+02:002013-05-17T14:13:55.802+02:00De Coastal Walk: wanneer 'magnifiek' een understatement wordt<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKVw3CtPVST0V8Uo7XkWFDXueCAx8oS7h57UlHygT9gkKfW06I5EDEAdz_syg0puBlBwQo0AuMYNaI0EFGn39txzE9dCwSPNSjLRvTqhtyHnYc72aSED6rXDdNCfp34vTjeHDmpdf1pzY/s1600/DSCN0093.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKVw3CtPVST0V8Uo7XkWFDXueCAx8oS7h57UlHygT9gkKfW06I5EDEAdz_syg0puBlBwQo0AuMYNaI0EFGn39txzE9dCwSPNSjLRvTqhtyHnYc72aSED6rXDdNCfp34vTjeHDmpdf1pzY/s400/DSCN0093.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik weet niet goed waarom ik het zo lang heb uitgesteld, maar vandaag is het er dan toch eindelijk van gekomen: mijn niet zo wandelgrage zelve heeft haar tamme lijf verplicht om de <b>COASTAL WALK</b> van Coogee naar Bondi Beach af te leggen. Hoewel ze mij op voorhand hadden laten weten dat het uitzicht magnifiek was, kan ik dit toch niet helemaal beamen. Magnifiek is namelijk een gigantisch understatement voor de fenomenaal prachtige omgeving die ik vandaag heb mogen bewonderen.</span></span><br />
<br />
<span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Terwijl ik van Coogee naar Clovelly wandelde en dan weer verder richting Bronte en Tamarama om uiteindelijk Bondi te bereiken, kon ik mijn ogen de kost geven met wondermooie kliffen, uiterst gezellige strandjes en een hemelsblauwe Tasman Sea waarvan de golven uiteenbarstten tegen de vele rotsen die de kustlijn rijk is. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">En dan zou ik het beste (of ze maar het 'mooiste') nog vergeten te vermelden: de sexy <b>SURFBOYZZZ</b>! En het moet gezegd: ze zijn in het echt nóg heter (lees: bruiner, gespierder en hipper) dan op tv! Hoewel ik dit dolgraag zou willen bewijzen met een geweldige fotoreeks, moet ik jullie jammer genoeg teleurstellen. Ik was namelijk net iets te verlegen om mijn cameralens subtiel voor hun neus te duwen (inderdaad, omdat subtiliteit gewoonweg niet mijn sterkste punt is). Wat in mijn persoonlijk geval niet zo dramatisch is, want hun natte, met zand besprenkelde lijven, fantastische surfbewegingen en strakke pakjes staan immers voor eeuwig en altijd op mijn netvlies gebrand! (sorry hiervoor, Kippie)</span></span><br />
<span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: #741b47;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Om mijn voetjes na de 6 kilometer lange wandeling te belonen, heb ik nog twee uurtjes uitgerust op het gigantisch grote Bondi Beach. Naar Australische normen was het waarschijnlijk al te koud waardoor er niet zo veel volk op het strand zat, maar ik vond 22 graden en een stralend zonnetje aan een wolkenloze hemel ideaal om mijn handdoek open te gooien en naar nóg meer surfende Aussies te gluren.</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b>Lonely, she is so lonelyyy </b></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">Uiteraard zou het nog duizend keer geweldiger zijn mocht ik deze fantastische momenten kunnen delen met iemand. Vandaar dat ik ook ontzettend hard uitkijk naar de komst van mijn Kieke begin juli. Al moet ik toegeven dat het 'alleen zijn' of de 'eenzaamheid' me voorlopig beter bevalt dan ik zelf had verwacht. Met de gedachte dat </span><span style="color: #741b47;">dit een 'once in a lifetime'-ervaring is, prijs ik me immers ontzettend gelukkig dat ik de kans krijg om dit allemaal te mogen zien, ervaren en meemaken. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;">En ja, er moet ook gewerkt worden en dat kan soms wel 'n beetje stressy zijn (en eenzaam aangezien jullie ondertussen in jullie nest steken, vuile slaapkoppen!), maar zodra ik mijn pc dichtgooi en mijn beentjes strek richting Coogee, Maroubra of dichterbij in The Spot, stroomt de stress helemaal uit mijn lijf. En intussen denk ik bij mezelf: <b>liever dit alles in mijn eentje ontdekken dan dat ik het nooit in mijn leven zou gezien hebben</b>. Ik ben het namelijk aan mezelf verplicht om van elke seconde dat ik het geluk heb om hier te mogen zijn, te genieten. Wat natuurlijk niet wegneemt dat ik heel vaak denk aan mijn geweldige Kip, allerliefste broerie en zussie, mams&paps en mijn übergeweldige vriendjes en collega's! Maar zoals Fergie het zong: het is tijd om een groot meisje te zijn en die huilt niet, maar beseft wat voor een ongelofelijke geluksvogel ze is...</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPsWNw6ZxO0qz6ni_6RwFo9z8_1jA_gmHgdIpifyvW9YL0vyi3V9vuFeBg3Pt0HFHFHj2ecjG4ZhXDcJvEEBMe_HSSm-TvUWKnDtPW2J8RnJmtncchJOhsg7rmHN8J0_4hRlx6_HYyzRw/s1600/DSCN0091.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPsWNw6ZxO0qz6ni_6RwFo9z8_1jA_gmHgdIpifyvW9YL0vyi3V9vuFeBg3Pt0HFHFHj2ecjG4ZhXDcJvEEBMe_HSSm-TvUWKnDtPW2J8RnJmtncchJOhsg7rmHN8J0_4hRlx6_HYyzRw/s400/DSCN0091.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWY6Ey5UnBUehQSTAxFmiTGCxm7EmyIOar79Tr5fWzZpSm8iLkFoYjvOQjFqwbKcVtcBTTgXK7Jr9ZwxoAhiC3rpOlhAK-QqAwaQ_NUPovQ9h0CLoY543X45mdq1x1SCYWjmkF5HWXdGg/s1600/DSCN0096.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWY6Ey5UnBUehQSTAxFmiTGCxm7EmyIOar79Tr5fWzZpSm8iLkFoYjvOQjFqwbKcVtcBTTgXK7Jr9ZwxoAhiC3rpOlhAK-QqAwaQ_NUPovQ9h0CLoY543X45mdq1x1SCYWjmkF5HWXdGg/s400/DSCN0096.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyszyo7oSJg8jpDXb1R4-tkSWAUdC_qC_kRMAW1g__MU_o0V4cFvefiNcxJJDwBGNO-ugXvuogzqUXCyr42H3GkcwuaMDvDq9PeSvM_yNWvQvrSjbyC1Ea8QLnNfdnb3TX5BGISbPlKHE/s1600/DSCN0129.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyszyo7oSJg8jpDXb1R4-tkSWAUdC_qC_kRMAW1g__MU_o0V4cFvefiNcxJJDwBGNO-ugXvuogzqUXCyr42H3GkcwuaMDvDq9PeSvM_yNWvQvrSjbyC1Ea8QLnNfdnb3TX5BGISbPlKHE/s400/DSCN0129.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja4vq7t34l_TJGC9hLy1yrTbsmskaT6oT4VvJq9UcOKPWe6WUESkYIbALdknGyE4_qfS16RFmbryAc2WhEbTC_Ev59q77oWCM8Rz6ZV9l-1aUEsGXJVy2KDNpxt1Bj9jhXDK7CFQZ2gY8/s1600/DSCN0130.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja4vq7t34l_TJGC9hLy1yrTbsmskaT6oT4VvJq9UcOKPWe6WUESkYIbALdknGyE4_qfS16RFmbryAc2WhEbTC_Ev59q77oWCM8Rz6ZV9l-1aUEsGXJVy2KDNpxt1Bj9jhXDK7CFQZ2gY8/s400/DSCN0130.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy1TZQGRso9Y8pjTuJW1OZ6U2WGxPIxthrXv4zbiDYE4hXy9s0BZAtOIockgai7cIHUi9wtmyftz9VIin56keiWiL5AXNg1Mh4ewnUw1xdn0G8ndeEheAA7ilScSOIc5xDcEPqONThA3A/s1600/DSCN0132.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy1TZQGRso9Y8pjTuJW1OZ6U2WGxPIxthrXv4zbiDYE4hXy9s0BZAtOIockgai7cIHUi9wtmyftz9VIin56keiWiL5AXNg1Mh4ewnUw1xdn0G8ndeEheAA7ilScSOIc5xDcEPqONThA3A/s400/DSCN0132.JPG" width="400" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmA1py6iGvRBQ-QqZvPggq0gwkOsjQYFYRQszux0tUJwf_-UMLFeUuNC4LSrMJOKOoBUhXkW4lJYbOx-ikCR76yaBWYEtRpYJWw0UYM1spJjDo6p_aDoYi81esAUXs1Uen7FszuFiNuHI/s1600/DSCN0152.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmA1py6iGvRBQ-QqZvPggq0gwkOsjQYFYRQszux0tUJwf_-UMLFeUuNC4LSrMJOKOoBUhXkW4lJYbOx-ikCR76yaBWYEtRpYJWw0UYM1spJjDo6p_aDoYi81esAUXs1Uen7FszuFiNuHI/s400/DSCN0152.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm1TEef4jq081ql9sHjTqNRjVlk6GnB90ZC_b8qadEoDQ8L__Nau4J-lsqVCQw9JfryHhphLdW-NDNrfAmWBnKAGhZslRQCw8eIRVXDwskpHO2nNUrxtk4qH8zGFTVMTlACASzg8JK9MI/s1600/DSCN0139.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm1TEef4jq081ql9sHjTqNRjVlk6GnB90ZC_b8qadEoDQ8L__Nau4J-lsqVCQw9JfryHhphLdW-NDNrfAmWBnKAGhZslRQCw8eIRVXDwskpHO2nNUrxtk4qH8zGFTVMTlACASzg8JK9MI/s400/DSCN0139.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7hL7H_r1NbxK64mFqmXNH0bO-7P2MY4sYzgMn-78si3RwrC6dzwxpKBWd9B2POqmvZznQRStzifkq0u616efycG7evtq-H5eEcCue5l4WJulVOVCVt-5PbJ7w2V97bcz1PuUcfg7ydOc/s1600/DSCN0142.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7hL7H_r1NbxK64mFqmXNH0bO-7P2MY4sYzgMn-78si3RwrC6dzwxpKBWd9B2POqmvZznQRStzifkq0u616efycG7evtq-H5eEcCue5l4WJulVOVCVt-5PbJ7w2V97bcz1PuUcfg7ydOc/s400/DSCN0142.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdxOy81FyQVUisNW4OlaKw1HlT27s38C3QQWEko7SSZx85Ryamm22UdWbU7xcr1YJs6ZCx1PSEq9m-PiwGLm5VpQGeQETeRh8_4XiowndReFq5nIUjzoI9wwXcuzcppGwObj1IZKxjd6w/s1600/DSCN0145.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdxOy81FyQVUisNW4OlaKw1HlT27s38C3QQWEko7SSZx85Ryamm22UdWbU7xcr1YJs6ZCx1PSEq9m-PiwGLm5VpQGeQETeRh8_4XiowndReFq5nIUjzoI9wwXcuzcppGwObj1IZKxjd6w/s400/DSCN0145.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPKlQs7oBbF9upvgAWyAEIFbPmxqyJi6bjPvHigau0sD8RecPGWDS_UeOUQNGWNURgJQx6MS_e7XpiddktGPJN-dqmD1R_gfr_clMaZ_ySp7R350eQeA8c6yejI_XjDsztz4iEuR7V1tk/s1600/DSCN0163.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPKlQs7oBbF9upvgAWyAEIFbPmxqyJi6bjPvHigau0sD8RecPGWDS_UeOUQNGWNURgJQx6MS_e7XpiddktGPJN-dqmD1R_gfr_clMaZ_ySp7R350eQeA8c6yejI_XjDsztz4iEuR7V1tk/s400/DSCN0163.JPG" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-48049489280744928422013-05-12T12:05:00.001+02:002013-05-12T12:07:44.068+02:00Shop till you drop mag je letterlijk nemen in Sydney<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Met een zonnetje dat je kamer binnensluipt, is het altijd heerlijk wakker worden in Sydney. Zeker als het ook nog eens toevallig juist weekend is. Goedgemutst (ondanks mijn lege maag) besloot ik zaterdag dan ook om zoveel mogelijk tijd buiten door te brengen. Starten deed ik met een heerlijk ontbijt op een terrasje in The Spot. Aangezien we leven onder het motto 'als je iets doet, kan je het maar beter direct goed doen' koos ik voor een warme chocomelk (met zacht schuimlaagje, héérlijk!) en een vet grote pannenkoek met chocoladesaus, hazelnootjes en bananenschijfjes. Zo lekker heb ik in mijn leven nog nooit gegeten, serieus. Anderzijds ben ik nu wel quasi gedwongen om 'n abonnement op de fitness te nemen, wil ik niet een ganse nieuwe garderobe moeten aanschaffen wegens plotselinge 'spannendheid'.</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMF-COajuSJX7K1BhW8xqerjTRzo_9MuWBbsxwANNc_9RdvqM_Mo940_k5UKKmHPvk6u4N6c2wOcc2dtKxRbKs4FjHC4Njy6HSPRQE6x9xxPxJLpGFr3_YRO_qfSj45gqjPBKbT5DHSqc/s1600/IMG_0180.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMF-COajuSJX7K1BhW8xqerjTRzo_9MuWBbsxwANNc_9RdvqM_Mo940_k5UKKmHPvk6u4N6c2wOcc2dtKxRbKs4FjHC4Njy6HSPRQE6x9xxPxJLpGFr3_YRO_qfSj45gqjPBKbT5DHSqc/s320/IMG_0180.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Soit, om mijn maag wat rust te gunnen, had ik ze beloofd dat we in de namiddag wat zouden chillen op Coogee Beach. Natuurlijk moesten de wolken plots beslissen om mijn lieve, schattige zonnetje te pesten. Verandering van plannen dan maar. Aangezien mijn rijkelijk ontbijt me voldoende krachten had gegeven, ging ik ervan uit dat ik wel sterk genoeg zou zijn om mijn eerste bezoekje aan de winkelstraten te brengen. Verkeerd gedacht dus. Jeetje, wat was me dat?! Zoveel winkels heb ik in mijn hele leven nog niet gezien. Wie in zijn hoofd houdt dat de term shopaholic voor 99 procent toepasbaar is op mij, beseft dat er echt wel heel veel nodig is om mij op winkelgebied van mijn sokken te blazen. Maar het onmogelijke is gebeurd. </span></span><br />
<br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Kwestie van er niet al te stevig in te vliegen, had ik nochtans besloten om kalmpjes aan te beginnen met de Australische Inno, die hier de veel stoerdere naam David Jones heeft. Net zoals bij ons rol je van het ene verdiep naar het andere. Het addertje zit hem echter in de gigantische oppervlakte van elke verdieping. Komt daarbij nog eens kijken dat je via glazen tunnels van het ene gebouw naar het andere kan stappen terwijl je onder je voeten honderden minimensjes ziet wandelen. Terwijl dit aanvankelijk mega cool is, word je het echter zo gauw gewoon dat je na verloop van tijd gewoon niet meer weet waar je bent.</span></span><br />
<br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Gevolg? Ik ben -zonder overdrijven, want dat doe ik nooit- minstens VIJF keer verloren gelopen. Serieus VIJF keer dat ik gewoon niet meer wist in welke straat ik was. Wie nu denkt dat dit te wijten is aan mijn beperkt oriëntatievermogen, daag ik uit om hier zelf eens een dagje te komen shoppen. Gelukkig heb ik intussen internet op mijn GSM waardoor ik de weg via Google Maps toch nog iets of wat kon terugvinden. 'k Had het natuurlijk ook gewoon aan mijn duizenden Australische shopvriendjes kunnen vragen, maar dat gênante moment wilde ik mezelf precies liever besparen. 'k Ben namelijk nog altijd aan 't bekomen van mijn blunder tijdens mijn eerste fitnessles, maar daar vertel ik jullie later meer over... (inderdaad, 't ligt nog 'n beetje gevoelig)</span></span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Het positieve is dat ik nu meteen een uitvlucht heb om zo snel mogelijk terug te gaan naar de winkelstraten. De aanhouder wint, toch?</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSoh7Wo6ze_cqKJYfoxWJ0qXVpzb8cR6sqi9fvA5fj99pbsQQl9J4xdPzHqwc_rtO1uMI2r_HMauPZiCwp9-V0dor2L6OWFni1i0M-QBD4JOH4T7GQuemgoGz2iCWK2CwBp6xgb1ELTzE/s1600/IMG_0182.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSoh7Wo6ze_cqKJYfoxWJ0qXVpzb8cR6sqi9fvA5fj99pbsQQl9J4xdPzHqwc_rtO1uMI2r_HMauPZiCwp9-V0dor2L6OWFni1i0M-QBD4JOH4T7GQuemgoGz2iCWK2CwBp6xgb1ELTzE/s400/IMG_0182.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4ifRJXSDHWmZZ06Xyql9N5WesHS4z_A2D1JvdvxLhB3aYr_RJD_CsA5-BriH93tVpBfe1x75To4hsTf0wGBhQS7qx5ZuMInW_d3ZJjtkKjfhCymRNeEk8SrJebfS_SDMn6zlcrrpglyA/s1600/IMG_0187.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4ifRJXSDHWmZZ06Xyql9N5WesHS4z_A2D1JvdvxLhB3aYr_RJD_CsA5-BriH93tVpBfe1x75To4hsTf0wGBhQS7qx5ZuMInW_d3ZJjtkKjfhCymRNeEk8SrJebfS_SDMn6zlcrrpglyA/s400/IMG_0187.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">PS: De weg naar de kassa's vond ik gelukkig wel, waardoor ik me al 'n hele stapel nieuwigheden heb kunnen aanschaffen, HOERA! In tegenstelling tot het eten, vallen de kledingprijzen trouwens verdacht goed mee. Misschien moet ik maar op dieet gaan en het gewonnen geld anders besteden? Lijkt mij alvast 'n prima idee!</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi15W9xboCjDigrSvmyVzOyxQU0879qTGrS7j2UiIz046kOGyaZmzkzwU1IYl5bnaU0MpYzfzL2TvknH2thnWU-qc9vUbiOwLmQ9Ud96L2U8j7zo5lpBcgLYF0S1qzU8VIMG5ocJRaiOtw/s1600/DSCN0068.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi15W9xboCjDigrSvmyVzOyxQU0879qTGrS7j2UiIz046kOGyaZmzkzwU1IYl5bnaU0MpYzfzL2TvknH2thnWU-qc9vUbiOwLmQ9Ud96L2U8j7zo5lpBcgLYF0S1qzU8VIMG5ocJRaiOtw/s400/DSCN0068.JPG" width="400" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-31396349908007849642013-05-05T11:20:00.001+02:002013-05-12T12:08:55.477+02:00Hoe ongemakkelijk kan een situatie worden?<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Dat de Aussies sympathiek zijn, staat buiten kijf. Zoek je de weg, dan zullen ze je al tonen waar je heen moet nog voor je nog maar de minste intentie maakte om het zelf te vragen. Denkt een schattig, oud vrouwtje dat je portefeuille uit je handtas hangt (wat uiteindelijk de flap van je voor haar veel te moderne handtas blijkt te zijn)? Dan zal ze je met veel plezier waarschuwen voor de gevaren die daaraan verbonden zijn. Of moet je misschien naar toilet? Geen probleem, je mag eender welke bar binnenstappen, zelfs zonder enige consumptie (soms wil je gewoon nog rap wat bezoeken) zullen ze je met een vriendelijke lach begroeten. </span></span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ook voor een gezellig babbeltje op de bus zitten ze (zo goed als) altijd op de eerste rij. Zo ook gisterenvoormiddag toen ik de bus nam richting de 'big city' om gezellig wat rond te kuieren op een marktje in The Rocks. Zo ontmoette ik ene Matt. Een gigantisch grote Aussie uit Melbourne met schouders die 5x zo breed zijn als de mijne, haar dat rosser was als dat van onze Florian en een lengte waar ik een beetje bang van kreeg. Cliché als het was, begon ons gesprek met een: "Hé, is dit de bus naar Circular Quay?" Aangezien dat de enige bus is die ik al genomen heb, kon ik gelukkig zijn vraag positief beantwoorden. </span></span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Zoals iedereen hier zo'n beetje, hoorde hij meteen dat ik niet van hier was. Om nog wat in de clichés te blijven hangen, was zijn tweede vraag bijgevolg - je kan het waarschijnlijk al raden - "Waar kom je vandaan?" Bescheiden als we zijn, antwoordde ik met een verlegen "from Belgium..." Verder ging ons gesprek nog over het beroep dat we deden, de reden van ons verblijf in Sydney en de verschillen tussen Australië en België. Sneller dan anders bereikte de bus plots zijn eindbestemming waarop we samen uitstapten en een vriendelijke "thank you, driver!" riepen richting de chauffeur (een mega coole gewoonte die ze overal ter wereld zouden moeten invoeren).</span></span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">En dan was het moment aangebroken waarop onze wegen zouden scheiden. "Really nice meeting you, Injay (mijn naam is blijkbaar een beetje moeilijk om uit te spreken hier), thanks for the chat!" En dan gebeurde het. Hoewel ik aanvankelijk dacht dat hij mij van ver een afscheidskus op mijn wang zou geven, nam hij mij plots zo hard vast dat ik wel in een houdgreep verzonken leek te zijn. Met zijn veel te gespierde armen rond mijn middel gewikkeld en zijn handen kloppend op mijn rug, alsof we elkaar al jaren kenden, knuffelde hij mij zo hard dat ik maar aan één ding kon denken: "Hoe ongemakkelijk kan een situatie eigenlijk worden?"</span></span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Gegeneerd en geschrokken als ik was, stijfde ik ondanks de warme temperaturen harder op dan een diepvries ooit zou kunnen. Terwijl ik mij bedreigd voelde door deze gigantische schending van mijn persoonlijke ruimte, dacht ik tegelijk dat een afscheid als dit misschien wel heel gebruikelijk is hier. Met dit in mijn achterhoofd, wilde ik hem natuurlijk niet beledigen en probeerde ik toch een gigantische glimlach te forcerren. Toen hij wegstapte richting treinstation - waar hij zijn gloednieuwe vrouwtje ging ophalen - bleef ik nog even stokstijf op de grond staan, uiteraard met een frons die nog nooit zo diep was en een blik die heel Sydney in verwarring kon brengen. </span></span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: purple;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Rest me nog enkel de vraag te stellen: Wat gaan we hier nog allemaal meemaken, zeg?!</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-3695552587956200152013-04-26T16:41:00.001+02:002013-04-26T16:41:54.108+02:00Hoe ik de makkelijkste maaltijd ooit toch kon laten aanbranden<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguiblVrEwMgLkgHrt1wrrGnALY23F2LO_tEw7-A3xXxwQdGlpjo2f9uFUvsbVUegbL63HemG4KYBbgeaNH0IAJKMm3qozcuuJAcZTjDgC9mc98w3taO7Hr2wlmyXRJU4ebXi52WsWeyXI/s1600/DSCN0007.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguiblVrEwMgLkgHrt1wrrGnALY23F2LO_tEw7-A3xXxwQdGlpjo2f9uFUvsbVUegbL63HemG4KYBbgeaNH0IAJKMm3qozcuuJAcZTjDgC9mc98w3taO7Hr2wlmyXRJU4ebXi52WsWeyXI/s400/DSCN0007.JPG" width="400" /></a></div>
<span id="goog_296100979"></span><span id="goog_296100980"></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Wie niet kan koken, blijft beter uit de keuken is een raad waar volgens mij heel veel waarheid in schuilt. Wil je er geen puinhoop van maken, kan je hem dus maar beter opvolgen. Tenzij je natuurlijk helemaal in je eentje aan de andere kant van de wereld zit en de kookpotten wel móét bovenhalen wil je eens iets anders naar binnenspelen dan bokes met Nutella, mandarijntjes of koekjes. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Met dit in mijn achterhoofd, raapte ik al mijn moed bij elkaar om sinds mijn entree in Sydney eindelijk eens een degelijke maaltijd te preparen. Aangezien de eerste keer sowieso wat zoeken is, sprak ik met mezelf af dat we het menu eenvoudig zouden houden.Veel meer dan wat patatjes met (zelfgemaakte) appelmoes en een stukje kip hadden we niet nodig om op krachten te komen.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Met volle moed begon ik dan maar mijn patatjes en appels te schillen. Op uitzondering van enkele wegspringende stukjes schil, liep alles op wieltjes. Tijd om de kookplaten in gang te zetten dus. En precies daar liep het mis. Aangezien ik voor de veiligheid voor boter had geopteerd in plaats van olie, kwamen er deze keer (gelukkig!) geen brandwonden aan te pas. Wel de kookplaten zelf vonden het stukjes appel in een pot. Doordat ik iets te veel tijd had verspild tijdens het schillen, was intussennodig om roet in het eten te gooien. Letterlijk dan. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Terwijl de patatjes rustig in hun kommetje lagen te pruttelen, wierp ik ook mijn heerlijk zelf gesneden </span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"> mijn afgesproken Skype-uurtje echter aangebroken. "Gelukkig kunnen vrouwen twee dingen tegelijk", dacht ik bij mezelf. Met een zelfverzekerde blik verliet ik bijgevolg de keuken en vatte ik het gesprek aan met mijn Kieke. Zoals gewoonlijk vloog de tijd voorbij en raakte ik, inderdaad, het uur uit het oog. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Terwijl ik gezellig mijn eerste ervaringen met de grote stad deelde met mijn Kip, hing er plots een verdacht geurtje in de lucht. Hoewel ik nog hoopte dat de verbrande geur, inclusief rook, van de buren kwam, werd ik snel met mijn neus op de feiten gedrukt: van mijn netjes zelfgesneden appeltjes bleef niet veel meer over. Hun smakelijke geelbruine velletje had plots een dikke, zwarte laag gekregen, om nog maar te zwijgen van hun toenemende plakintensiteit. Ondanks een half uurtje schrapen, bleken alle stukjes uiteindelijk rijp voor de vuilbak en zat er niet veel anders op dan de appelmoes van mijn menu te schrappen...</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Bleef er over: patatjes, kip, sla en tomaten. Toch ook niet slecht, hé? </span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4FDmDI9GSGOuAMyPU-b1ZP1rXQPJCnvVb5FAPeArgtHFVwX-5Gj9t7TEd0u_3qW-CuZJVPU3A-Kll13WRvcKH43Y-j6HVMhtXD6oTORre_HMDQDMp8zrrlNn5G9M60r7bCPO6jvVS5IY/s1600/DSCN0008.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4FDmDI9GSGOuAMyPU-b1ZP1rXQPJCnvVb5FAPeArgtHFVwX-5Gj9t7TEd0u_3qW-CuZJVPU3A-Kll13WRvcKH43Y-j6HVMhtXD6oTORre_HMDQDMp8zrrlNn5G9M60r7bCPO6jvVS5IY/s400/DSCN0008.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Voor iemand anders het zegt: ja, die gepaneerde kip is ook aan de zwarte kant... Gelukkig steekt de vriezer vol waardoor ik nog genoeg kansen krijg om mezelf bij te scholen, olé!</span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-62598386431725660852013-04-22T08:24:00.002+02:002013-04-22T08:24:46.101+02:005 dingen die ik heb geleerd tijdens de vlucht naar Sydney<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUMk04-NXWNU0I1HU52FeYfssUuBtSgrlA75oEmonoIop3uGMvz-BLzKHsHvvqoEG7uuIoOzkIgZO2oP6fFtINFKl6sec6veIKMyWO5SCCFU2CZThAJbw9WUOOa9g_He7Ic15_5RicEF0/s1600/british+airways.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUMk04-NXWNU0I1HU52FeYfssUuBtSgrlA75oEmonoIop3uGMvz-BLzKHsHvvqoEG7uuIoOzkIgZO2oP6fFtINFKl6sec6veIKMyWO5SCCFU2CZThAJbw9WUOOa9g_He7Ic15_5RicEF0/s400/british+airways.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Een hoeraatje voor mezelf, waaaaant… ik ben in Sydney aangekomen! Wie nu denkt dat dit allesbehalve een prestatie is, daar ik niet zelf heb gevlogen, maar enkel in een stoeltje moest wachten tot het vliegtuig weer aan de grond kwam, kan maar beter niet verder lezen. Want jawel, ook als (immer sympathieke en goedlachse) passagier, is vliegen een hele prestatie. Wat zeg ik: het is pure topsport!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Hoewel ik mezelf dankzij mijn eerdere vliegervaringen geen leek meer mag noemen, moet het toch even van mijn hart: SYDNEY IS VER! Maar dan echt ABNORMAAL, buiten proportioneel VER! Veel te ver eigenlijk om er met een vliegtuig naartoe te gaan. Al zijn er uiteraard weinig andere opties voor handen… Natuurlijk wist ik op voorhand dat de afstand behoorlijk was. Niet dat mijn aardrijkskundige kennis zo geweldig is, maar ‘k herinner mij perfect hoe ik elk jaar op 31 januari zo jaloers ben op de Aussies omdat zij het vuurwerk al in de lucht mogen schieten, terwijl ik nog steeds hard peinzend voor mijn kleerkast sta omdat ik maar niet kan beslissen in welke (roze) jurk ik het nieuwe jaar wil inzetten.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br />Maar bon, genoeg gezaagd, want jawel, ik heb ook enkele lessen getrokken uit mijn eeuwenlange vlucht naar Sydney. Aangezien ik wel een heel klein beetje kan gezien worden als het ‘delerstype’, ben ik uiteraard 100 procent bereid om mijn ervaringen met jullie te delen (of dit positief of negatief is, mogen jullie zelf uitmaken…)</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><b>Knuffeltijd!</b><br />Reis je alleen? Neem dan zeker een schattige knuffel mee. Het mag dan wel een beetje belachelijk lijken om als volwassen vrouw (zoals ik officieel ben, maar mij helemaal nog niet voel) met een knuffel op je schoot de hele vlucht uit te zitten, je kunt niet geloven hoeveel deugd het doet om je angsten (turbulentie, je weet wel…) en waw-momenten (Londen en Singapore vanuit de lucht, mag-ni-fiek) te delen met ‘iemand’ die met veel plezier naar je luistert. Wat het natuurlijk nog een pak leuker maakt, is dat ik mijn teddy gekregen heb van mijn allerliefste Kieke, zodat ik hem elke milliseconde lekker dicht bij mij voel. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br />Uiteraard is een knuffeldiertje niet alleen gigantisch melig, het is ook praktisch. Zo beschikt mijn Jenteke (kei originele naam, I know) immers over een mega handig (hartjesvormig) zakje waar mijn ooglapje en oordopjes perfect in passen. Hoewel ik mij absoluut niet schaam voor mijn teddy, heb ik onbewust toch vooral dit praktische kantje duidelijk getoond aan mijn buurman wiens frons zowat tot tegen het plafond reikte (maar die ook groen van jaloezie zag toen ik Jenteke dicht tegen mij aan kon duwen tijdens de turbulentie, moehaha, in your face!)</span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0a_pFbF1LWOIWzqIsVaHsg0J1g0npgR570LerYtvdWGTk9UCxLLwQwTGaVG4erX7jvadeQVxdaAU71HBC2TgDKt0vZiFCd23RVb_TQMsjaw-7ZmUNak58rB5tFGgYOx1LhfPYs5RY4G0/s1600/DSCN0018.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0a_pFbF1LWOIWzqIsVaHsg0J1g0npgR570LerYtvdWGTk9UCxLLwQwTGaVG4erX7jvadeQVxdaAU71HBC2TgDKt0vZiFCd23RVb_TQMsjaw-7ZmUNak58rB5tFGgYOx1LhfPYs5RY4G0/s320/DSCN0018.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><b>Beentjes strekken</b><br />Je gaat mij niet horen zeggen dat lange benen een last zijn, maar eerlijk: als je ermee op een vliegtuig moet kruipen, zijn ze toch niet zo plezant hoor. Als je dan ook nog eens de pech hebt om achter iemand te zitten die al na een minuut haar zetel achteruit legt (de t.r.u.t.), is het hek helemaal van de dam. In een vliegtuig in slaap geraken is immers sowieso al ontzettend moeilijk. Alhoewel… Nee, ik ben kei hard aan het liegen. Eigenlijk gaat slapen helemaal vanzelf, toch wat je ledematen betreft. De keren dat mijn linker- en rechtervoet afwisselend in slaap vielen, zijn immers niet meer op mijn twee handen te tellen. Om nog maar te zwijgen van mijn billen, schouders en jawel, zelfs mijn elleboog. Conclusie? Alles valt in slaap, behalve je kop, omdat die zich veel te druk maakt over ’t feit dat alles en iedereen de slaap lijkt te vatten, behalve jijzelf.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br />In plaats van je te ergeren, kan je dus maar beter gewoon even rechtstaan om je beentjes te strekken. Letterlijk dan: je doet alsof je naar het toilet gaat (wat je waarschijnlijk sowieso moet na enkele uurtjes vliegen) en onderweg maak je van de gelegenheid gebruik om je linker- en rechterbeen afwisselend in de lucht te zwieren. Oké, je medepassagiers gaan wel een beetje raar kijken, maar geloof mij: het doet écht DEUGD. Al mag je natuurlijk niet overdrijven. Marginale stretchoefeningen (inclusief kont naar achter) zijn misschien niet zo gepast (wat ik uiteraard niet uit ervaring vertel…)</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><b>Kauwgom</b><br />Oh, wat prees ik mij gelukkig toen ik kauwgom in mijn handtas vond toen de eerste vlieger koers zette richting Londen. Hoewel ik tijdens bepaalde vluchten absoluut geen last heb van met druk overladen oortjes, leken ze tijdens die eerste vlucht wel te ontploffen. Gelukkig is het zo ver nooit gekomen (al ben ik één keer wel heel erg dicht geweest. Alé, dat denk ik toch…)</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Wat ik hier dus eigenlijk wil vertellen, is dat kauwgom echt geen overbodige luxe is. En neen, één pakje is niet genoeg. Wanneer je trommelliezen immers op ontploffen staan, kunnen enkel een vier- à vijftal kauwgoms tegelijk je redden. Uiteraard moet je ze allemaal samen in je mond steken, zodat het kauwen maximaal resultaat boekt. Dat je buurman rare ogen trekt omwille van je (nogal wansmakelijke) smakgeluiden, moet je er maar bij nemen. Je oortjes zullen je dankbaar zijn, geloof mij.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><b>No stress</b><br />Hoewel de luchthaven van Sydney ook behoorlijk indrukwekkend te noemen is, kon ik vooral in Londen mijn verbazing niet wegsteken. Wie immers al denkt dat de automatische rolvloer in Zaventem behoorlijk zotjes is, gaat zich nu een ongeluk verschieten: op Heathrow moest ik namelijk een metro nemen om mijn aansluitingsvlucht te halen. Serieus, een metro! Hoe cool is dat?! </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br />Voor stresskippen zoals ik, kunnen totaal onverwachtse zaken als dit uiteraard leiden tot een versnelde ademhaling, verhoogde lichaamstemperatuur en lichtkleurige zwarte vlekken voor de ogen. Maar zoals dat meestal gaat, was dat ook nu eigenlijk voor niets nodig. Heathrow mag dan wel een doolhof zijn, dankzij de overvloed aan wegwijzers, informatiepunten en omroepstemmetjes wist zelfs iemand als ik (met een oriëntatievermogen dat ver onder het normaal begaafde bengelt) op tijd haar aansluiting te halen. En nee, het feit dat ik drie uur tijd had tussen mijn vluchten doet hier helemaal niet terzake…</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><b>Spits je oortjes</b><br />Ik moet toegeven dat mijn onmiddellijke leefomgeving mij al regelmatig subtiel heeft medegedeeld dat ik wat beter mijn best moet doen om te luisteren. Een tip waar ik voortaan toch maar eens gebruik van ga maken, aangezien ik voorlopig nogal op mezelf ben aangewezen. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;"><br />Wie niet goed luistert naar wat ze omroepen in het vliegtuig, loopt bijvoorbeeld het risico om in de totaal onbekende luchthaven van Singapore aan de verkeerde gate te staan. En geloof mij, als er één plek is waar je absoluut niet wil verloren lopen, is het daar wel. Gelukkig was er een gepensioneerd koppeltje dat mij maar al te graag de weg wees (al zullen die half betraande ogen en met stress doorladen blik er ongetwijfeld ook voor iets tussen gezeten hebben). Maar ik heb mijn lesje wel geleerd: voortaan staan mijn oortjes altijd gespitst!</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: purple;">Zoals jullie lezen, ben ik heelhuids in Sydney geraakt. Met het grote uurverschil heb ik nog niet veel gedaan (niets eigenlijk) buiten geslapen. Tijdens mijn ochtenddutje werd ik wel ontzettend aangenaam verrast met een pakje: 6 dozen Kleenex (om mijn traantjes te vegen), 2 potten Nutella én én én... SNOEPJES! Danku Stiiiiiig! :-) Straks ga ik toch even de buurt verkennen en misschien eens naar de supermakt, al is mijn maag momenteel nog wat aan het bekomen van het vliegtuigeten... En morgen, dan beginnen we aan het serieuze werk natuurlijk: werken, werken, werken! </span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbEP7iUdRN2KEZUMW_Uiv7oFE-HGIEecJC5mPjHw5GmSklLiQ1A1Yg3IawUjkhYNW09th50ggqhhjfaW6QEIk893B-EFghWXcDtFVn6tTd7OTxrnI4YIxYo8UJf_YQUbiCLnZPzrxvNOc/s1600/DSCN9993.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbEP7iUdRN2KEZUMW_Uiv7oFE-HGIEecJC5mPjHw5GmSklLiQ1A1Yg3IawUjkhYNW09th50ggqhhjfaW6QEIk893B-EFghWXcDtFVn6tTd7OTxrnI4YIxYo8UJf_YQUbiCLnZPzrxvNOc/s400/DSCN9993.JPG" width="400" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-81351466190973519862013-02-17T16:34:00.000+01:002013-02-17T21:45:55.756+01:00Rihanna for River Island: 100 procent RiRi... En precies dat is het probleem<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4YEvyB92GLAJ_3lSgKxI2WMA8cnJyM7H16sXnelFQWkRBQ-HU2dsU3B0IooawhmXrN1KhYEQvChdmCXEv03wQLja1Cjwo51PGyVg0EFFsDt8QK4_WUM-3kyKbhGzXp5rtO3S-DY5VtBY/s1600/collage1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4YEvyB92GLAJ_3lSgKxI2WMA8cnJyM7H16sXnelFQWkRBQ-HU2dsU3B0IooawhmXrN1KhYEQvChdmCXEv03wQLja1Cjwo51PGyVg0EFFsDt8QK4_WUM-3kyKbhGzXp5rtO3S-DY5VtBY/s400/collage1.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zwart en ordinair domineren de show</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Als grote Rihannafan is het heus geen verrassing dat ik net als miljoenen andere NAVY-leden al maanden uitkeek naar haar grote entrée in de fashionworld. Mijn hoera-factor beleefde gisterenavond dan ook een hoogtepunt toen het ein-de-lijk zover was: Rihanna stelde haar allereerste 'River Island'-collectie voor tijdens de Fashion Week in Londen.</span></span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: 0px; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPgftYw4-uqkUNMxeuHdgZjXIHP6vxLfknHPhouO14FGkFwJ7IEoyb8MDb7n7DGoR7zndQScEU_JYMUXplxcFSuXDiXWwANFJSUDq7QIxeaCPEvVPjv3vxDljdk0gYfp5VVUcJ5wQQCG4/s1600/collage2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPgftYw4-uqkUNMxeuHdgZjXIHP6vxLfknHPhouO14FGkFwJ7IEoyb8MDb7n7DGoR7zndQScEU_JYMUXplxcFSuXDiXWwANFJSUDq7QIxeaCPEvVPjv3vxDljdk0gYfp5VVUcJ5wQQCG4/s400/collage2.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Denim on denim</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Natuurlijk zou RiRi RiRi niet zijn mocht de catwalk geen speciale compositie gekregen hebben. Met een ingewikkeld bakjesdecor kregen we de modellen iets langer dan gebruikelijk te zien, waardoor we tijd genoeg hadden om haar eerste 'zelf samengestelde' outfits helemaal in ons te laten opnemen. </span></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzYWqFrohQY4qfrrCtD1uE72XyVfgl1P9h5kFSyyGXPrkQbeXocE8ojxnGFegheaTwqIAZaeMXrEzN7QYL4YYa-q_y9jWv8bnwCYCcuGJTNz7bwkxpk6ecslrXes5vzHCrThnD2vwHJpc/s1600/collage3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzYWqFrohQY4qfrrCtD1uE72XyVfgl1P9h5kFSyyGXPrkQbeXocE8ojxnGFegheaTwqIAZaeMXrEzN7QYL4YYa-q_y9jWv8bnwCYCcuGJTNz7bwkxpk6ecslrXes5vzHCrThnD2vwHJpc/s400/collage3.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hoge splitten</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Blote buikjes: check, lange splitten: check, spannende topjes, felle kleurtjes en hoge hakken: check, check, check! De collectie voor River Island was echt 100 procent Rihanna. Mochten we enkel de schaduw gezien hebben van de modellen, zouden we telkens opnieuw gedacht hebben dat het RiRi zelf was die de catwalk besteeg. Geen twijfel mogelijk: Rihanna heeft echt wel haar invloed laten gelden tijdens de samenstelling van de collectie. Maar laat dit nou net het probleem zijn...</span></span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: 0px; margin-right: auto; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxQj4NdL0dnEzTvrzbyD8Eetb4r5Smfc3nVyToyEs-GROwhLCgxSecNNKYz7VKLwsOYc1iWkMMdlWFjKVCAP3YNclJJJfC8qMikiJAX_jwEh2utU_VRXbuLfTwqO4dEp6t-BkaFUPdCHA/s1600/collage4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxQj4NdL0dnEzTvrzbyD8Eetb4r5Smfc3nVyToyEs-GROwhLCgxSecNNKYz7VKLwsOYc1iWkMMdlWFjKVCAP3YNclJJJfC8qMikiJAX_jwEh2utU_VRXbuLfTwqO4dEp6t-BkaFUPdCHA/s400/collage4.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Trendy rood en geel</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Ik weet dat ik met deze woorden ongetwijfeld enkele fashionista's tegen de kar stoot die de Diamonds-zangeres loven omwille van haar bijzondere stijl, maar serieus: <b>wie wil nu rondlopen in outfits die doen denken aan die van Rihanna?</b> En jawel, toch vind ook ik dat die hele 'good girl gone bad'-stijl haar perfect afgaat, maar ze is een wereldster voor iets. Lady Gaga's vleesjurk was ook niemand beter op het lijf geschreven dan haar, maar dat wil daarmee nog niet zeggen dat we allemaal staan te springen om er ons ook eentje aan te schaffen. Als 'only girl in the world' (die quote kon ik echt niet laten liggen, sorry!) is het met andere woorden Rihanna's volste recht om ordinair over straat te trippelen, maar hé, daarom hoeven wij dat toch nog niet te doen!</span></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCqQ96hXls56JLll6E_12vyloEIw_wmZEpHwaPM_A_1k7dwc3hAIFQfpvCkwG7xzQrwVHWOnSYQYu6OGZw0L6tv7K_l0b3cyZvhMRiH0_uBZlMxyKu5B-eBwU9rYRgdKywSo6u-6N9rEk/s1600/collage6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCqQ96hXls56JLll6E_12vyloEIw_wmZEpHwaPM_A_1k7dwc3hAIFQfpvCkwG7xzQrwVHWOnSYQYu6OGZw0L6tv7K_l0b3cyZvhMRiH0_uBZlMxyKu5B-eBwU9rYRgdKywSo6u-6N9rEk/s400/collage6.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Prints mochten natuurlijk niet ontbreken...</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">En dan zou ik nog bijna haar allergrootste blunder vergeten, want hé, waar zitten die <b><span style="color: magenta;">roze</span></b> tinten, RiRi? Good or bad girl, geen kleur die een stoere meid beter op het lijf staat geschreven dan een beetje streetstyle <b><span style="color: magenta;">PINK</span></b>. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;">Nouja, het was natuurlijk nog maar de eerste keer dat Rihanna een kledinglijn samenstelde. We gunnen haar voorlopig het voordeel van de twijfel. Maar laten we hopen dat ze haar (<b><span style="color: magenta;">roze</span></b>) lessen trekt voor de toekomst, want of het nu terecht is of niet, haar collectie zal sowieso aanslaan...</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/TkZS3jcooKY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11349348879986841.post-31679247914560692312013-02-17T12:37:00.001+01:002013-02-17T12:37:21.422+01:00Hoezo, wij vieren toch geen Valentijn, Kip?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmN0GtQOPU3ijwFaQvYjAFF_Ed-jWWjDkKs4ZQ0OyTZvpVRFSzJQ-9VC6_3FFTFluFwH5He3Z3mAawALW1I-erHnrWEAjAMDIooBdi5GxkVpmvSCPhyTxiVM9hhezehZGBjvOU3s4TJm4/s1600/PicMonkey+Collage.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmN0GtQOPU3ijwFaQvYjAFF_Ed-jWWjDkKs4ZQ0OyTZvpVRFSzJQ-9VC6_3FFTFluFwH5He3Z3mAawALW1I-erHnrWEAjAMDIooBdi5GxkVpmvSCPhyTxiVM9hhezehZGBjvOU3s4TJm4/s400/PicMonkey+Collage.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="color: #4c1130;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Woensdag 13 februari 2013, 20 uur 43:</span></b></span><br />
<span style="color: #4c1130;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"></span></b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">"Sech Kip, morgen is het Valentijn, je bent dat toch niet vergeten hé?" Zoals gewoonlijk was mijn subtiliteit ver te zoeken. Deze keer had ik er gelukkig een prima uitvlucht voor. Ik lag namelijk met barstende koppijn en lichte vermoeidheidsverschijnselen ziek maar vooral lui te wezen in de zetel. Gelukkig was mijn favoriete soap net voorbij (Thuis ofcourse, what else?) waardoor ik even voldoende krachten had verzameld om mijn half slaperige ogen naar boven te richten zodat ik de verrassende, maar vooral paniekerige blik kon waarnemen bij mijn liefste Kippenboutje.</span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">"Hoezo, Valentijn? </span></span><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">W-wij v-v-vieren dat toch helemaal niet, Kip?</span></span>", stamelde hij terwijl een zweetdruppel van zijn voorhoofd liep en via zijn rechter neusvleugel uiteindelijk op mijn hand terechtkwam. Te tam (lees: te slap) om uit mijn krammen te schieten voor deze verschrikkelijk gore en degoutante uiting van onze 'verbondenheid', besloot ik mijn Kippie nog wat langer in het ongewisse te laten. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">En terwijl ik mijn allerzieligste blik opzette, wat me opvallend goed lukte aangezien de inhoud van mijn hoofd nog steeds door een betonmolen werd gedraaid, sprak ik mijn lieve schattenbol onschuldig toe: "Maar schat, ik ben ziek, dat is toch iets helemaal anders. Trouwens, ik denk dat ik me met een cadeautje veel sneller beter ga voelen..." Mocht ik een man zijn, zou dit precies het moment zijn waarop ik me vol verontwaardiging en met licht verheven stem luidop zou afvragen: "En dan durf jij het nog 'raar' te vinden dat wij mannen geen snars van jullie begrijpen?!"</span></span><br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Maar zo werkt het niet bij mijn Kippie, integendeel. In plaats van mij de les te spellen en mij erop te wijzen dat dit hele anti-commerciële, 'durf mij geen pakje te geven op Valentijn'-gedoe in eerste instantie mijn idee was, kwam hij met een veel verrassender antwoord opzetten: "Och schat, ik heb toch al lang een cadeautje voor jou in gedachten!"</span></span><br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Hoewel ik mijn kinderlijke vreugde zo goed mogelijk probeerde te verbergen, gaven de fonkelingen in mijn ogen me geen schijn van kans. En het mag dan wel totaal zinloos geweest zijn, toch besloot ik mijn "Eeeeeecht? Dat is zo lief, Kip!" voor mezelf te houden. Ik mocht dan misschien als een vod in de zetel liggen, mijn waardigheid was nog net niet aangetast en dat wilde ik nog even zo houden. </span></span><br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span>
<b><span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Donderdag 14 februari 2013, 16 uur 32</span></span></b><br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Zoals beloofd wandelde mijn Kippie de living binnen met een grote zak onder zijn arm. Aangezien ik wel degelijk aanhangster ben van het gezegde 'het is het gebaar dat telt', was ik oprecht blij met de inhoud: een grote koekjestrommel én een zakje namaak M&M's, hoera! Ook al bleek zijn tweede pakje uiteindelijk vooral te dienen om zijn eigen honger te stillen, het kon mij geen snars schelen. Mijn maag was trouwens nog niet klaar voor deze zoete aanval en die koekjestrommel zal na mijn ziekteverlof op de redactie ongetwijfeld in de smaak vallen. Wat mijn Valentijnsdag daarentegen helemaal compleet maakte, was een daad die nog duizend keer eenvoudiger was dan zijn <i>last minute</i> samengestelde cadeau. </span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Terwijl hij met zijn grote lijf een poging deed om comfortabel te zitten op die ene vierkante centimeter die mijn <i>dweilige </i>lichaam voor hem had overgehouden in de zetel, keek hij me aan en sprak hij liefdevol: "Kip, je ziet er mooi uit." Hoewel ik duizend procent zeker wist dat ik er nooit eerder in mijn leven zo slecht had uitgezien als toen, uitte hij de woorden zo gemeend en oprecht dat ik niet anders kon dan geloven dat ik er echt goed uitzag. En terwijl er een wervelwind van ontroering door mijn zieke lijf raasde, dacht ik bij mezelf: "Ojee, ik heb echt de meest fantastische man ter wereld!"</span></span><br />
<br />
<span style="color: #4c1130;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Dromend over hoe ik mijn Kip later mijn ja-woord zal geven en samen lieve, schattige kuikentjes op de wereld zal zetten, miste ik bijna zijn uitvoerige beschrijving van het echte pakje dat hij voor mij in gedachten had. Het enige dat ik nog kon opvissen was "maar ja, aangezien je ziek bent, heb ik dat etentje maar afgezegd". En zo zorgden de microben, die ik had misbruikt om een cadeautje los te frutselen bij mijn Kippie, er uiteindelijk voor dat ik nog een jaartje langer zal moeten wachten op mijn meest clichévolle (maar stiekem zo begeerde) Valentijnsdinertje... </span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/13213086182065464960noreply@blogger.com0